معماری پایدار در طراحی ساختمان، به معنای طراحی مسئولانه و هماهنگسازی یکپارچگی زیستمحیطی با ظرافت زیباییشناسی ساختمان است. همانطور که محیط اطراف ما با تغییرات آبوهوایی مواجه است، معماران و طراحان نیز برای کاهش ردپای کربن، بهینهسازی بهرهوری انرژی و استفاده از منابع تجدیدپذیر را در دستور کار خود قرار میدهند. آنها، با استراتژیهای پیشرفته طراحی ساختمان مانند استفاده مجدد و تطبیقی از مصالح و طراحی بیوفیلیک، نهتنها به افراد خدمت میکنند، بلکه سیاره زمین را نیز مورد حفاظت قرار میدهند.