بخش درمانگاه: طبق آنچه سازمان بهداشت جهانی تعریف کردهاست؛ درمانگاه در خانههای بهداشت،بیمارستانها،مراکز بهداشتی و درمانی باید پیش بینی و ساخته شود. درمانگاه های بیمارستان به ارائه خدمات تخصصی میپردازند.
بخش فیزیوتراپی: در این بخش خدمات به افرادی که از لحاظ حرکتی و فیزیکی دچار مشکل شدهاند ارائه می شود. در بخش فیزیوتراپی از دارو استفاده نمیشود و با توجه به عناصر طبیعی سعی در بهبود وضعیت بیمار میشود.
بخش تصویر بردار پزشکی: این بخش در تشخیص بیماری موثر است و با توجه به دستگاه های مورد استفاده در این بخش نوع ضایعه و میزان آن تشخیص داده میشود. با پیشرفت تکنولوژی در عصر حاضر به درمان غیر تهاجمی با استفاده از این ابزار روی آوردهاند.
اورژانس: بخش حیاتی بیمارستان اورژانس است که در هر زمان با مراجعه بیمار باید امکان، خدمات رسانی را داشته باشد. این بخش به صورت شبانه روزی دایر است و طیف گستردهای از افراد به آن مراجعه میکنند.
بخش عمل جراحی: بخش جراحی یکی از مهم ترین بخش ها است که در طراحی بیمارستان باید در نظر گرفته شود . به طور کلی با پیشرفت تکنولوژی نیاز به ابزارهایی که بتواند آسایش بیمار را فراهم کند بسیار حائز اهمیت است. در دیزاین این بخش باید تمام المان های طراحی برای یک مرکز درمانی پیشرفته، در نظر گرفته شود. در این میان نظرات متخصصین این بخش، مثل متخصصین بیهوشی، جراحان، پرستاران و مسئولین بخش خدمات رسانی و پشتیبانی، میتواند در طراحی بیمارستان کمک شایانی کند.
بخش زایمان: این بخش باتوجه کاربردی که برای زنان باردار و نوزادان دارد طراحی میشود. در بخش زایمان باید محیط ایده آل برای زنان باردار فراهم شود تا در نهایت آرامش زایمان کنند. با طراحی مناسب برای این بخش ، خدمات رسانی پرسنل بیمارستان نیز افزایش پیدا میکند.
بخش بستری: هسته مرکزی بیمارستان، بخش بستری است که به طور تقریبی حدود 25 درصد از مساحت آن را شامل میشود. با توجه به برنامه ریزی بیمارستان برای تعداد تخت و دسترسی بیماران به خدمات درمانی، می توان نوع دیزاین را مشخص کرد.