گردآورنده: پروانه شاه سوار
معماری نئوکلاسیک که در عصر قاجاریه به آن معماری فرنگی اطلاق می شد، در این دوره هم ادامه پیدا کرد. ولی دو تفاوت عمده نسبت به دوره قبل وجود داشت. در زمان قاجاریه، معماری نئوکلاسیک سبکی بود عمدتا برای طراحی کاخ های اشراف و امرا که در باغ ها و املاک آنها مورد استفاده قرار می گرفت. ولی در این دوره این سبک معماری بیشتر برای ساختمان های برون گرا در بدنه شهری و خصوصا بناهای حکومتی، اداری و خدماتی مانند استانداری ها، شهرداری ها و هتل ها به کاربرده شد. تفاوت دیگر، با توجه به آنکه این بناها در دوره اخیر غالبا جنبه استفاده عمومی داشتند، لذا ابعاد ساختمان ها بزرگ تر و وسیع تر از دوره قبل بود.
در این دوره در ساختمان های این سبک، مواردی از نمادهای نئوبارک و رومانتیک نیز مشاهده می شود. در ادامه با آرل همراه باشید...