پس از جنگ جهانی دوم و در زمان سلطه ی متفقین بر کشور ژاپن، اصلاحات مذهبی و سیاسی برای ایجاد کشوری آزاد و غیرنظامی پدید آمد. در هر حال با اینکه در سال 1947 قانون اساسی جدیدی برای این کشور تصویب شد، تا سال 1950 در زمان جنگ کره، پیشرفت اقتصادی قابل توجهی برای این کشور روی نداد. اما پس از این جنگ به تدریج پیشرفتهایی در زمینه ی تولید کالاهای صنعتی در کشور ژاپن روی داد که نتیجه ی آن ترقی اقتصاد ژاپن بود. در سال 1946، برای رفع مشکل کمبود مسکن، بنیادی برای تولید مسکن پیش ساخته تأسیس شد. Kunio Maekawa معماری است که در این بنیاد به کار طراحی پرداخت. فعالیت های این بنیاد تا سال 1951 در زمانی تصویب قانون حمایت از بخش خصوصی توسط دولت برای ساخت مسکن، ادامه یافت. در سال 1946، انجمن بازتوانی ژاپن مسابقه ای را برای بازسازی 13 شهر ژاپنی که در جنگ آسیب دیده بودند برگزار کرد. معمار معروف، کنزوتانگه نیز در این مسابقه شرکت کرد و ایده هایی برای بازسازی دو شهر هیروشیما و مائباشی ارائه داد. در سال 1949 برندگان این مسابقه اعلام شد. طرح کنزوتانگه برای طراحی موزه ی یادبود صلح در شهر هیروشیما نیز یکی از طرح های برنده بود و همین باعث شد که این طرح در مجامع بین المللی مورد تحسین واقع شود. ساخت این موزه تا سال 1955 تکمیل شد. به دنبال ساخت این پروژه، دو ساختمان مهم دیگر یعنی ساختمان شورای شهر Kurashiki و ساختمان Kagawa، به ترتیب در سال 1960 و 1958 در ژاپن ساخته شد. در آن زمان تانگه و Maekawa هر دو تحت تأثیر معماری سنتی و بومی ژاپن بودند.