کلاسیک های معماری: خانه و استودیو گواتمی، طراحی چارلز گواتمی

شرکت معماری: چارلز گواتمی
موقعیت بنا: Amagansett، آمریکا
معمار پروژه: چارلز گواتمی
مساحت: 1680 فوت مربع
سال ساخت پروژه: 1967
عکاسان: Scott Francis، موزه هنری Cameron

چارلز گواتمی که یکی از اعضای گروه مشهور پنج معمار نیویورکی می باشد این خانه مسکونی و استودیو را برای والدین خود در 1965 طراحی کرده است. سایت این بنا در یک زمین مسطح 4000 مترمربعی در لانگ آیلند شرقی در نیویورک قرار گرفته بود که در نزدیکی اقیانوس و در مجاورت زمینی که از آن بهره برداری نشده بود، واقع شده بود. زمین مجاور این سایت قرار بوده است که به عنوان بخش الحاقی این خانه استفاده شود. چارلز گواتمی در اولین پروژه مسکونی خود، از طرف والدین خود اختیار تام داشت که کنترل طراحی تمام پروژه را مدامی که از بودجه در نظر گرفته شده که 35000 دلار بوده است تجاوز نکند، در دست داشته باشد.

گواتمی تصمیم داشت که این ساختمان به مثابه یک مجسمه روی سایت قرار بگیرد و بنابراین برای نزدیک شدن به ایده خود از خالی کردن حجم های پایه مانند مکعب ها برای خلق فضاهای متفاوت، استفاده کرد. خالی کردن این احجام اولیه برای خلق فضاها، در راستای پاسخ دهی به ویژگی های سایت، جهت گیری خورشید و برنامه فیزیکی بنا صورت گرفته است. فضاهای موردنظر برای بنای اصلی این خانه 110 مترمربعی شامل یک اتاق نشیمن، یک ناهار خوری، یک آشپزخانه، اتاق خواب مستر و استویو، دو اتاق مهمان و یک اتاق کار می شد.

به واسطه بودجه محدود ساخت این بنا یک طرح خام یا parti و یک زبان واحد برای طراحی این خانه در نظر گرفته شد تا این سیستم بتواند در آینده برای ساخت قسمت های بعدی خانه استفاده شود. طراحی این خانه در راستای مقطع گسترش پیدا کرده است که یک طرح و سازماندهی فضایی عمودی را خلق می کند.

این خانه را می توان به سه تراز اصلی و متفاوت تقسیم کرد. طبقه "پایه یا Base" که شامل اتاق کار و یک تراس سر پوشیده و اتاق های مهمان می شود. طبقه “قابل سکونت” که شامل اتاق نشیمن، اتاق ناهار خوری و آشپزخانه می شود و طبقه سوم که البته خصوصی ترین بخش این فضاست و شامل اتاق مستر و استودیو شده که نسبت به فضای نشیمن با ارتفاع دوبل در طبقه دوم عقب نشینی کرده است و اینگونه بالکنی مجاور آن به وجود آمده است. با قراردادن فضاهای عمومی تر در طبقه دوم، گواتمی رابطه جدیدی میان فضای عمومی و فضای طبقه اول ایجاد کرد که متفاوت از پروژه های مسکونی متداول تا آن زمان بوده است.

یک سال پس از آنکه این پروژه تکمیل شد، یک بخش الحاقی با یک استودیو و یک اتاق مهمان جدید نیز به این بنا اضافه گردید. این بخش الحاقی یک بنای کاملا مجزا بود اما ایده ای مشابه در خالی کردن فرم های هندسی برای ساخت مجسمه ای در سایت، برای آن نیز به کار گرفته شده بود. بعلاوه از مقطع خانه اصلی نیز برای طراحی این بخش الحاقی استفاده شده بود.

استودیو و اتاق مهمان جدید، دقیقا برخلاف خانه اصلی که به نظر می رسید به زمین پیوند خورده است، شبیه به فرم یک جسم قابل جابه جایی بود. این بخش الحاقی به علاوه با زاویه ای حدود 45 درجه نسبت به بنای اصلی جهت گرفته بود و در مقابل نما ایجاد یک کنج می کرد که به خودی خود باعث می شد عنصری پویا به نظر برسد و درعین حال این حالت پویایی را نسبت به سایت نیز داشته باشد.

سازه چوبی این بنا با روکاری از چوب سرو برای فضاهای داخلی و خارجی، برای هر دو بخش مسکونی و استودیو، پوشیده شده است. برخی از پنجره های این بنا به صورت منفرد نیز دارای فریمی از جنس چوب سرو می باشند، در حالیکه برخی دیگر از پنجره ها فریمی به رنگ زرد، قرمز و یا مشکی دارند.
اگرچه طراحی این بنا متاثر از طرح خانه های Cité Henri Frugés اثر لوکوربوزیه بوده است (که به ویژه این تاثیر پذیری در نمای خارجی با استفاده از پلکان منحنی شکل در برابر طرح مستقیم الخط بنا بیشتر مشهود می شود)، اما این خانه مسکونی و استودیو طراحی گواتمی در لانگ آیلند به واسطه بهره گیری از احجام صلب و متریال هایی مانند شیشه و چوب، بر احجام سه بعدی تاکید دارد تا بتواند فضاهای خالی و ویدهایی کاربردی خلق کند.
می توان گفت طراحی این بنا یک قدم جلوتر از مدرنیزم بوده و هندسه بی نقص در احجام به کارگرفته شده، منجر به ایجاد فضاهایی باز شده است. این بنا بعدها به محل سکونت خود چارلز گواتمی تبدیل شد. 







تحریریه معماری آرل
منبع: archdaily.com ،  www.gwathmey-siegel.com