نویسنده : تحریریه معماری آرل
تاریخ : چهارشنبه , ۱۳۹۵/۰۳/۲۶ ۰۹:۳۲
گردآورنده: الهه کاشی
گروه آرل در چهارشنبه های گالری گردی به بررسی و معرفی برخی از نمایشگاه های هنری می پردازد. این هفته قصد داریم شما را با نمایشگاه رمضان نگاهی دیگر، نمایشگاه دم، نمایشگاه لایروبی و نمایشگاه گروهی نقاشی- تجربه ی زمستان آشنا کنیم. در ادامه با آرل همراه باشید...
1. رمضان نگاهی دیگر
1. رمضان نگاهی دیگر
24 خرداد 1395 لغایت 3 تیر 95
ساعت 9 تا 16
موزه عکاس خانه ی شهر
عکس های «ژوزف پولروس» در موزه عکسخانه شهر
ژوزف پولروس عکاس اتریشی سال گذشته در ایام ماه مبارک رمضان در ایران بود، او به شهرهای مختلف سفر و عکسهایی از حال و هوای این ماه ثبت کرد. امسال دوباره در این ایام به ایران آمده و مجموعهای از عکسهای مربوط به ماه رمضان سال گذشتهاش را برای نمایش در اختیار موزهي عکسخانهی شهر قرار داده است.
روز شنبه 22 خرداد ساعت 16 تا 18 نمایشگاهی با عنوان «رمضان، نگاهی دیگر» در گالری شمارهی یک موزه عکسخانه شهر گشایش خواهد یافت که مجموعهی 25 قطعه از عکسهای ژوزف پولروس است.
علاقهمندان به عکاسی برای تماشای این نمایشگاه میتوانند از روز یکشنبه 23 خرداد تا پنجشنبه ۳ تیر از ساعت 9 تا 16 به موزهی عکسخانهی شهر به نشانی میدان هفتم تیر، میدان بهارشیراز، بوستان بهارشیراز مراجعه کنند.
موزه پنجشنبهها از ساعت 9 تا 12 باز و جمعهها و روزهای تعطیل رسمی بسته است.
2. دم
ساعت 9 تا 16
موزه عکاس خانه ی شهر
عکس های «ژوزف پولروس» در موزه عکسخانه شهر
ژوزف پولروس عکاس اتریشی سال گذشته در ایام ماه مبارک رمضان در ایران بود، او به شهرهای مختلف سفر و عکسهایی از حال و هوای این ماه ثبت کرد. امسال دوباره در این ایام به ایران آمده و مجموعهای از عکسهای مربوط به ماه رمضان سال گذشتهاش را برای نمایش در اختیار موزهي عکسخانهی شهر قرار داده است.
روز شنبه 22 خرداد ساعت 16 تا 18 نمایشگاهی با عنوان «رمضان، نگاهی دیگر» در گالری شمارهی یک موزه عکسخانه شهر گشایش خواهد یافت که مجموعهی 25 قطعه از عکسهای ژوزف پولروس است.
علاقهمندان به عکاسی برای تماشای این نمایشگاه میتوانند از روز یکشنبه 23 خرداد تا پنجشنبه ۳ تیر از ساعت 9 تا 16 به موزهی عکسخانهی شهر به نشانی میدان هفتم تیر، میدان بهارشیراز، بوستان بهارشیراز مراجعه کنند.
موزه پنجشنبهها از ساعت 9 تا 12 باز و جمعهها و روزهای تعطیل رسمی بسته است.
2. دم
21 خرداد 1395 لغایت 31 خرداد 1395
ساعت 16 تا 21
گالري راه ابريشم - پارک لاله
ایده ی اصلی این نمایشگاه براساس جستجوی تصاویر روزمره ی منتشر شده در فضای مجازی و انتخاب تصادفی یکی از آنها بوده است.
حمیدرضا کرمی در بیانیه ی این نمایشگاه مینویسد:
"فرزین فروتن، سمیرا داورفرا، سالومه سوزنچی، سحر مختاری و شقایق سیروس در آثارشان، تصویری امروزی از هراسی دیرپا را به نمایش میگذارند. آنچه برخوردی اتفاقی با تصویری پیش پاافتاده در سیلان سرگیجه آور تصاویر در فضای مجازی می نموده، بدل به نقطۀ عزیمتی در تكاپوی هنرمندانۀ آنها برای تجسم احساس ناشی از مواجهه با این نقشِ درد و رنج بشری میشود. عكس بینام و نشانی به جا مانده از اتاقهای گاز اردوگاه داخائو كه در نگاه اول به تصویری از خطوطِ درهم تنیده یادآور نقش اندازیهای انتزاعی میماند، حقیقت هراس آورِ واپسین تلاش های انسان هایی برای بقاء با چنگ انداختن بر دیوارهای دودگرفتۀ سلول های مرگ نازی ها را برملا میكند. آثار هر یك از این هنرمندان، بازتاب تصویرِ درونی شدۀ واگوییِ این حقیقت است؛ حاصل تأمل شخصیِ هر یك از آنها و در عین حال، نتیجۀ هم رأییِ و اشتراك دیدگاه شان، كه به نوبه ی خود، اهمیت سازوكار منتهی به خلق آثار و سیرِ تكوین درونمایه ی نمایش در قالب كاری گروهی و مشترك را هم به مثابۀ كیفیتی چشمگیر و معاصر برجسته میسازد.
به این ترتیب، برآیند كوشش آنها در گستره ای از مضمون پردازیِ صریح و اشارات مستقیم تا برداشتهای كاملاً شخصی و دلالتهای ضمنی، جلوه میكند. به رغم این، آنچه در كانون توجه هر یك می ماند یادآوریِ وحشتِ سبعیتی لگام گسیخته و ناانسانی است، كه در بلوغ عقلانیِ دنیای مدرن در مقابل چشمان خوابزدۀ جهان روا داشته میشود. اثر هنری به مثابه یاد داشتی به قصد بیدار كردن و بیدار ماندن، هر چند هنوز جهان در اسارت تعصب میتواند شاهد خاموش قساوت هایی از این دست باشد، چنانكه هست."
3. لایروبی
ساعت 16 تا 21
گالري راه ابريشم - پارک لاله
ایده ی اصلی این نمایشگاه براساس جستجوی تصاویر روزمره ی منتشر شده در فضای مجازی و انتخاب تصادفی یکی از آنها بوده است.
حمیدرضا کرمی در بیانیه ی این نمایشگاه مینویسد:
"فرزین فروتن، سمیرا داورفرا، سالومه سوزنچی، سحر مختاری و شقایق سیروس در آثارشان، تصویری امروزی از هراسی دیرپا را به نمایش میگذارند. آنچه برخوردی اتفاقی با تصویری پیش پاافتاده در سیلان سرگیجه آور تصاویر در فضای مجازی می نموده، بدل به نقطۀ عزیمتی در تكاپوی هنرمندانۀ آنها برای تجسم احساس ناشی از مواجهه با این نقشِ درد و رنج بشری میشود. عكس بینام و نشانی به جا مانده از اتاقهای گاز اردوگاه داخائو كه در نگاه اول به تصویری از خطوطِ درهم تنیده یادآور نقش اندازیهای انتزاعی میماند، حقیقت هراس آورِ واپسین تلاش های انسان هایی برای بقاء با چنگ انداختن بر دیوارهای دودگرفتۀ سلول های مرگ نازی ها را برملا میكند. آثار هر یك از این هنرمندان، بازتاب تصویرِ درونی شدۀ واگوییِ این حقیقت است؛ حاصل تأمل شخصیِ هر یك از آنها و در عین حال، نتیجۀ هم رأییِ و اشتراك دیدگاه شان، كه به نوبه ی خود، اهمیت سازوكار منتهی به خلق آثار و سیرِ تكوین درونمایه ی نمایش در قالب كاری گروهی و مشترك را هم به مثابۀ كیفیتی چشمگیر و معاصر برجسته میسازد.
به این ترتیب، برآیند كوشش آنها در گستره ای از مضمون پردازیِ صریح و اشارات مستقیم تا برداشتهای كاملاً شخصی و دلالتهای ضمنی، جلوه میكند. به رغم این، آنچه در كانون توجه هر یك می ماند یادآوریِ وحشتِ سبعیتی لگام گسیخته و ناانسانی است، كه در بلوغ عقلانیِ دنیای مدرن در مقابل چشمان خوابزدۀ جهان روا داشته میشود. اثر هنری به مثابه یاد داشتی به قصد بیدار كردن و بیدار ماندن، هر چند هنوز جهان در اسارت تعصب میتواند شاهد خاموش قساوت هایی از این دست باشد، چنانكه هست."
3. لایروبی
21 خرداد 1395 لغایت 11 تیر 1395
ساعت 16 تا 20
گالری امکان
مجموعهی «لایروبی» را میتوان فرایند رویتپذیر کردن نشانه دانست. البته مراد از نشانه، دالی نیست که خونسردانه بر مدلولی عینی ارجاع دهد، بلکه نیرویی است که با تعرض خود آرامش ما را به هم میزند و میل را برمیانگیزد. گویی در هر عکس، بخشی از تصویر عکاس را فراخوانده است و او را برآن داشته تا با لایهگذاری و زدودن قسمتهای خنثی و مزاحم، ذرهذره به آن امر وسوسه انگیز نزدیکتر شود.
اینکه عکاس چه تجاربی را پشت سر گذرانده که موجب شده این بخش خاص او را خطاب قراردهد چندان مهم نیست، آنچه اهمیت دارد شیوهی برخورد با این مساله است. لایههای محصورکننده، از یک سو همچون پلکانی نگاه ما را به آنجا که باید هدایت میکند و از سوی دیگر، مجرایی باریک برای جاری شدن نشانه فراهم میکند تا شاید فشارِ جریان، عادتهای مالوف دیدن را برهم زند و تاثیر نشانه را مرئی کند.
از همین روست که نه فقط چشم، بلکه لمس هم در این شیوه از دیدن فراخوانده میشود. باید خم شد و عکس را در دست گرفت، نگاه را بر شیار چسبها لغزاند و اجازه داد تا تصویر به تمامی ما را تسخیر کند.
4. تجربه ی زمستان
ساعت 16 تا 20
گالری امکان
مجموعهی «لایروبی» را میتوان فرایند رویتپذیر کردن نشانه دانست. البته مراد از نشانه، دالی نیست که خونسردانه بر مدلولی عینی ارجاع دهد، بلکه نیرویی است که با تعرض خود آرامش ما را به هم میزند و میل را برمیانگیزد. گویی در هر عکس، بخشی از تصویر عکاس را فراخوانده است و او را برآن داشته تا با لایهگذاری و زدودن قسمتهای خنثی و مزاحم، ذرهذره به آن امر وسوسه انگیز نزدیکتر شود.
اینکه عکاس چه تجاربی را پشت سر گذرانده که موجب شده این بخش خاص او را خطاب قراردهد چندان مهم نیست، آنچه اهمیت دارد شیوهی برخورد با این مساله است. لایههای محصورکننده، از یک سو همچون پلکانی نگاه ما را به آنجا که باید هدایت میکند و از سوی دیگر، مجرایی باریک برای جاری شدن نشانه فراهم میکند تا شاید فشارِ جریان، عادتهای مالوف دیدن را برهم زند و تاثیر نشانه را مرئی کند.
از همین روست که نه فقط چشم، بلکه لمس هم در این شیوه از دیدن فراخوانده میشود. باید خم شد و عکس را در دست گرفت، نگاه را بر شیار چسبها لغزاند و اجازه داد تا تصویر به تمامی ما را تسخیر کند.
4. تجربه ی زمستان
21 خرداد 1395 لغایت 09 تیر 1395
ساعت 16 تا 20
گالری ایوان
نمایشگاه گروهی نقاشی - به کوشش: زرتشت رحیمی
چهار دهه پیش، ایران در گیر و دار انقلابی قرار میگیرد که در «آن زمان شورشی گسترده برای آزادی، استقلال، دمکراسی و عدالت اجتماعی و علیه سرکوب، فساد، نابرابری اجتماعی و سلطه خارجی تلقی میشد»*، و پس از آن شیوهی زندگی، رخدادها و حرکتهای پس از خود را به شکل عمیقی تحت تاثیر قرار داد. علوم انسانی، هنر و مسیر حرکت فرهنگ و نگرش کلی جامعه نیز از این قاعده مستثنی نیست. انسان ایرانی بنا به همین اجبار هویتی برساخته از محدودیتهای وطن خود پیدا میکند که پس از انقلاب در حین روبرو شدن با شرایط به وجود آمده شکل تازهای از تجربیات را میابد و آن را اساس رهیافتهای خود برای زندگی قرار میدهد، سیاقی که منحصر به او و فصلی از روزگار اوست.
آثار گردآوری شده برای این نمایشگاه، بخشهایی از تلاش هنرمندان نقاشی است که در این دوران عجیب و پرتلاطم زندگی کردهاند، تاکید بر فیگور انسان، وجوه انضمامی در شکلگیری محتوا، فرم و نگرش هنرمند در زمان خلق اثر از نکاتی است که در این چینش مورد توجه بوده است. کند و کاوی که فرصتی محدود برای بازنگری و مداقه در آثار هنرمندان مورد بحث نیز هست.
تحریریه معماری آرل
گردآورنده: الهه کاشی
منبع: galleryinfo
ساعت 16 تا 20
گالری ایوان
نمایشگاه گروهی نقاشی - به کوشش: زرتشت رحیمی
چهار دهه پیش، ایران در گیر و دار انقلابی قرار میگیرد که در «آن زمان شورشی گسترده برای آزادی، استقلال، دمکراسی و عدالت اجتماعی و علیه سرکوب، فساد، نابرابری اجتماعی و سلطه خارجی تلقی میشد»*، و پس از آن شیوهی زندگی، رخدادها و حرکتهای پس از خود را به شکل عمیقی تحت تاثیر قرار داد. علوم انسانی، هنر و مسیر حرکت فرهنگ و نگرش کلی جامعه نیز از این قاعده مستثنی نیست. انسان ایرانی بنا به همین اجبار هویتی برساخته از محدودیتهای وطن خود پیدا میکند که پس از انقلاب در حین روبرو شدن با شرایط به وجود آمده شکل تازهای از تجربیات را میابد و آن را اساس رهیافتهای خود برای زندگی قرار میدهد، سیاقی که منحصر به او و فصلی از روزگار اوست.
آثار گردآوری شده برای این نمایشگاه، بخشهایی از تلاش هنرمندان نقاشی است که در این دوران عجیب و پرتلاطم زندگی کردهاند، تاکید بر فیگور انسان، وجوه انضمامی در شکلگیری محتوا، فرم و نگرش هنرمند در زمان خلق اثر از نکاتی است که در این چینش مورد توجه بوده است. کند و کاوی که فرصتی محدود برای بازنگری و مداقه در آثار هنرمندان مورد بحث نیز هست.
تحریریه معماری آرل
گردآورنده: الهه کاشی
منبع: galleryinfo
مطالب مشابه
X
همراه معماری آرل باشید