نویسنده : فروغ آقاجانی
تاریخ : دوشنبه , ۱۳۹۸/۱۲/۱۲ ۱۳:۰۰
تحریریه معماری آرل
آیا ووهان کروناویروس ما را نگران می کند؟ بله.در کنار عجله و اضطراری که برای درمان های بهداشتی انجام می شود، به نظر می رسد که شهرها با استفاده از معماری و برنامه ریزی استراتژیک شهری، به عنوان یک ابزار مهم و کارآمد برای مهار ویروس، نظر ما را نسبت به شهرها و برنامه ریزی شهری جلب میکند. مشاهده تکامل شیوع این بیماری، بینشی جالب در مورد واکنش شهرها (چه در چین و چه در خارج از این کشور) به این بحران را آشکار می سازد . در ادامه با آرل همراه باشید...
چه چیزهایی باید در مورد کروناویروس بدانیم؟
این ویروس ها جدید نیستند. اولین بار در دهه 1960شناخته شده اند، این ویروس هم در انسان و هم در حیوانات متداول است، و با اینکه برخی از آنها خطرناک نیستند، برخی دیگر بسیار جدی هستند. در سال 2003، شیوع شدید سندرم تنفسی حاد (SARS)باعث وقوع مرگ 774 نفر بود، سندرم تنفسی خاورمیانه (MERS) در سال 2012 جان 282 نفر را گرفت و تازه ترین آنها، ووهان کروناویروس است (به صورت فنی با نام (2019-nCoV) شناخته شده) که با توجه به افزایش سریع تعداد موارد مشکوک و مرگ آنها، بسیار نگران کننده است. کرونا ویروس در گروه "بیماری زونا" طبقه بندی می شود، به این معنی که می توانند از حیوانات به انسانها منتقل شوند. درست مثل مورد شیوع سارس و ووهان کروناویروس، که خفاش ها حامل اصلی بودند. سپس خفاش ها ویروس را به حیوانات دیگر منتقل کردند، و بعد آن را به انسان منتقل کردند.مشاهده تکامل شیوع این بیماری، بینشی جالب در مورد واکنش شهرها (چه در چین و چه در خارج از کشور) به این بحران را آشکار می سازد. از زمان شیوع گزارش شده در تاریخ 9 ژانویه توسط سازمان بهداشت جهانی ، بازار گوشت ووهان، که منشا کرونا ویروس است ، بسته شد. دو هفته بعد، شهر ووهان در قرنطینه قرار گرفت و به سرعت پس از آن، منطقه آلوده به 15 شهر (از جمله دیزنی لند شانگهای) گسترش یافت. در کل، در طول سال جدید قمری چین، ارتباط 56 میلیون نفر با دنیای بیرونی از طریق حمل و نقل عمومی قطع و جاده ها بسته شدند. خوب است بدانیم، 209 کشور کمتر از 56 میلیون نفر جمعیت دارند!
جوامع چگونه به این امر واکنش نشان می دهند؟
جالب اینجاست که دو پاسخ مختلف در این مورد گزارش شده ، جایی که ساکنان در حال شعار دادن از تراس ها هستند تا روحیه خود را حفظ کنند، و در مقابل، صحنه های ویرانی که حاکم بر شهرهای ارواح کنونی است، و هم چنین اقدامات عملی از سوی غیرنظامیان برای ایجاد مناطق قرنطینه داخلی بدون ویروس. در گزارشی از سوی SkyNews، اقدامات ساختاری در قالب دیوارهای آجری پیش ساخته در تلاش برای جلوگیری از دستیابی افراد خارجی به مناطق منتخب در سطح شهر ظاهر می شود. این مناطق با علائمی همراه است که می گویند: "ورود خارجی ها ممنوع" ، و هم چنین یک سری پست های بهداشتی داوطلبانه. ساکنان، این کار را با دستورات دولتی انجام نمی دهند بلکه در تلاش هستند از جوامع خود در برابر خطرات شیوع ویروس جلوگیری کنند. یک انگیزه طبيعي سنگر گرفتن براي جداشدن از شهر مشاهده شده است.اما این برای ساکنان چه معنی دارد؟
سنگر گرفتن در خانه ها، این شرایط، برای دوره های طولانی، شهرهای ماشینی را مورد آزمایش قرار می دهد، به این صورت که ساکنان فقط برای خرید از فروشگاه بیرون میروند. دُروس نیکوس سالینگاروس (استاد دانشگاه و از همکارانArchDaily ) و کارلوس مورنو (که در حال حاضر "شهر 15 دقیقه ای " را دنبال می کند) در اینجا قابل ارجاع است، زیرا می دانیم که برنامه ریزی متمرکز ممکن است در این حالت منجر به افزایش احتمال عفونت ویروس شود. عدم تمرکز در این حالت نه تنها با از بین بردن نیاز به خودرو وابستگی به اتومبیل را کاهش می دهد بلکه باعث تحکیم جامعه می شود زیرا جوامع کوچکتر اگر تصمیم به جدا شدن از شهر بزرگتر گرفتند باز هم می توانند کار کنند.
از نظر سازه و معماری، چین به منابع باورنکردنی سرمایه گذاری شده برای تأمین نیازهای بهداشتی خود امیدوار است. ساخت بیمارستان 1000 تختخوابی با مهلت تکمیل تنها 6 روز آغاز شد (تکمیل 3 فوریه). پس از این، یک فضای دیگر با ظرفیت 1300 تخت مطرح شد که مهلت تکمیل آن 15 روز است. در همین حال، ساختمان ها در زمان های ثبت شده در حال بازسازی برای تعداد فزاینده بیماران هستند، که در حال حاضر در بخش های بیمارستان بستری هستند. اوضاع به حدی بد است که به پزشکان گزارش شده است که پوشک بپوشند تا با دستشویی رفتن وقت خود را تلف نکنند. نکته دیگر این که تقاضا برای ساخت و ساز فوق سریع مطرح است و مسائل مربوط به پایداری معماری به نفع بقای انسان کنار گذاشته شده است.
چطور چین توانست به این سرعت یک بیمارستان بسازد؟
تصمیم بر این شد که در شهر ووهان چین بیمارستانی در طی 6 روز ساخته شود تا بیمارانی که مشکوک به کروناویروس بودند درمان شوند. در این زمان حدود 10،000 مورد تأیید شده در چین وجود داشت که 213 نفر از آنها فوت کرده بودند. شیوع این بیماری در ووهان ، محل زندگی حدود 11 میلیون نفر آغاز شد. بیمارستانهای این شهر پر شد از ساکنان نگران و داروخانه هایی که دیگر دارو ندارند. طبق گفته رسانه های دولتی، بیمارستان جدید حدود 1000 تختخواب خواهد داشت.فیلم های ویدئویی که توسط رسانه های دولتی چین به صورت آنلاین منتشر شده است ، نشانگر حفاری در این محل بودند که 25000 متر مربع مساحت دارد. بعد از پنج روز ، پیشرفت کار در یک سایت خالی دیده می شود و میتوانید ببینید چگونه بیمارستان جدید ووهان شکل گرفته است (ژانویه سال 2020)
این بیمارستان مشابه بیمارستانی در پکن است که در مقابله با ویروس سارس در سال 2003 احداث شده است. جوآن کافمن ، مدرس بهداشت جهانی و پزشکی اجتماعی در دانشکده پزشکی هاروارد گفت: "این اساساً یک بیمارستان قرنطینه شده است که افراد مبتلا به بیماریهای عفونی را به آنها منتقل می کنند، بنابراین تجهیزات ایمنی و محافظتی در آن وجود دارد."
چگونه چین قادر است در شش روز بیمارستانی بسازد؟
یانژونگ هوانگ، عضو ارشد بهداشت جهانی در شورای روابط بین الملل می گوید: "چین سابقه ای برای انجام سریع کارها حتی برای پروژه های یادبود مانند این را دارد." وی خاطرنشان می کند که بیمارستان پکن در سال 2003 در هفت روز ساخته شده است ، بنابراین تیم ساخت و ساز احتمالاً در تلاش است تا آن رکورد را شکست دهد. درست مانند بیمارستان پکن ، مرکز ووهان از سازه های پیش ساخته ساخته خواهد شد.این کشور اقتدارگرا به این رویکرد بسیج از بالا به پایین متکی است. آنها می توانند بر ماهیت بوروکراتیک و محدودیت های مالی غلبه کنند و قادر به بسیج کردن همه منابع هستند. آقای هوانگ گفت که مهندسان برای تکمیل ساخت و ساز به موقع از سراسر کشور آورده می شوند.
وی افزود: "کار مهندسی همان چیزی است که چین در آن خوب است. آنها سوابق ساختن آسمان خراش ها را با سرعت دارند. این تصور برای غربی ها بسیار سخت است. این کار انجام می شود."برای تأمین لوازم پزشکی، ووهان می تواند از بیمارستانهای دیگر تأمین کند و یا به راحتی آنها را از کارخانه ها سفارش دهد. هم چنین گلوبال تایمز تأیید کرد که 150 پرسنل پزشکی ارتش آزادی بخش خلق به ووهان رسیده اند. اما مشخص نکرده است که آیا آنها پس از ساخته شدن در بیمارستان جدید مشغول به کار خواهند بود یا نه.
در هنگام شیوع سارس چه اتفاقی افتاد؟
در سال 2003 ، بیمارستان Xiaotangshan در پکن ساخته شد تا بتواند تعداد بیمارانی را نشان دهد كه علائم سارس دارند. این ساختمان در هفت روز ساخته شد و گفته می شود ركورد جهانی را برای سریعترین ساخت بیمارستان شكسته است. حدود 4000 نفر برای ساخت بیمارستان به کار بستند و شبانه روزی کار کردند تا در مهلت تعیین شده کار را تحویل دهند. در این بیمارستان، اتاق اشعه ایکس، اتاق CT، بخش مراقبت های ویژه و آزمایشگاه قرار داشت. هر بخش مجهز به حمام مخصوص خود بود.در طی دو ماه، یک هفتم از بیماران سارس در کشور را پذیرفت و به عنوان "معجزه ای در تاریخ پزشکی" توسط رسانه های کشور مورد استقبال قرار گرفت.
خانم کافمن توضیح داد: "این دستورالعمل توسط وزارت بهداشت و پرستاران ثانویه و سایر پزشکان از مراکز بهداشتی درمانی موجود به بیمارستان ها داده شد. آنها دارای پروتکل هایی از وزارت بهداشت بودند که در مورد چگونگی رسیدگی به بیماری های عفونی و مسیر بحرانی تشخیص و ایزولاسیون مخصوص سارس توضیح می دادند."
وی افزود: در زمان بیماری همه گیر سارس، سازمان و هزینه های آن تحت پوشش مناطق محلی قرار گرفت اما یارانه های زیادی از طرف دولت وجود داشت که از طریق این سیستم هزینه های مربوط به حقوق کارمندان به ساختمان سرازیر می شدند..
خانم کافمن گفت: "نمی توانم تصور کنم که بار این مسئولیت بر عهده دولت ووهان خواهد بود زیرا اولویت اصلی، آن است."
به گفته آقای هوانگ ، این بیمارستان پس از پایان همه گیری بی سر و صدا رها شد.
تحریریه معماری آرل
منابع : ArchDaily, BBC
مطالب مشابه
X
همراه معماری آرل باشید