اصول معماری ایرانی

معماری ایران از دیرباز ریشه در فرهنگ فارسی داشته است. از چای خانه ها گرفته تا کلبه های محلی و مساجد پرجزئیات، محیط ساخته شده کشور با این تأثیرات و همچنین چشم انداز و بافت وسیع تر آنها گره خورده است. در قلب پروژه های اخیر ایران، تمایل به تفسیر دوباره تاریخ از طریق فضاها و اشکال جدید نیز وجود دارد.
با وجود یک گذشته فرهنگی پیچیده، معماری ایران به عناصر بومی منحصر به فرد خود دست یافته است. طراحی مساجد یادمانی بیانگر معماری وابسته به مذهب گذشته است، اما معماران معاصر در ایران نگران هستند که جای خود را در طراحی غیر سکولار مشخص کنند. معماری معاصر ایرانی زیبایی را با گذشته مرتبط می کند و در عین حال تلاش می کند تا جای خود را در آینده پیدا کند. همراه آرل نمونه های از پروژه های آجری را مشاهده نمایید.

زمانی که یک تاکسی از فرودگاه امام خمینی می گیرید  به سمت شهر حرکت می کنید، نمی توانیم نگاهمان را از ناموزونی و پراکندگی ساختمان هایی که در مسیر ما قرار گرفته اند برداریم. چیدمانی از بلوک های بتنی ناهماهنگ که به صورت تصادفی در کنار هم توزیع شده اند و مجموعه ای ناسازگار از متریال و برنامه جامع شهری را به نمایش گذاشته اند. این ترکیبات معماری تفاوتی به قاعده یک دنیا با بنایی مانند مسجد شیخ لطف الله دارد که جلد سفر راهنمای ما به ایران و معماری ایرانی به شمار می رود. محمد رضا کارفر عنوان کرده که "مشاهدات من در مورد معماری ایران مانند بسیاری از کشورهای دیگر است و به طور قطع معماری ایران هم مانند تمام کشورها دارای تغییرات گسترده ای بوده است. اکنون ما در زمانه ای زندگی می کنیم که همه چیز به صورت انبوه تولید می شود و به طور مکرر از این تولیدات در حال استفاده هستیم، اما هیچ خاطره ای در تولیدات ما وجود ندارد. مطمئناً این احساس تعلق در  حال از بین رفتن است. شاهد هستیم که یک خانه 40، 50 یا 200 ساله به راحتی تخریب می شود و جای آن یا یک ساختمان 4 یا 5 طبقه نوساز عوض می شود، و پس از گذشت 5 سال آن ساختمان چند طبقه هم تخریب می شوند."
با آرل در ادامه همراه باشید...