چرا معماران باید بیشتر میز کار خود را ترک کنند و به پروژه های اجرایی سرکشی کنند؟

آیا معماران به اندازه کافی در مورد مصالح معماری و شیوه ساخت و اجرای پروژه اطلاعات دارند؟
این روزها چنین سوالی در بسیاری از مجامع دانشگاهی و مطالعات گروهی مطرح شده است که در  نهایت کامنت های زیادی از دانشجویان انگلیسی و اسپانیایی زبان بسیاری از علاقندان را غافلگیر کرد. پس از خواندن و جمع آوری نظرات مشخص شد که خوانندگان سایت های معماری بر این باورند که فرایند ساخت و پروسه های اجرایی کارگاه های معماری به خوبی تدریس نمی شوند. اکثر قریب به اتفاق دانشجویان یا فارغ التحصیلان رشته های معماری اعتراف کردند که روند آشنایی با مراحل اجرایی را فقط به صورت تجربی در طول سال ها می توان بدست آورد. بنابراین سوالی اصلی این است: اگر دانش اجرایی و مصالح در حرفه طراحی و معماری دارای اهمیت زیاد است، پس چرا این موضوع جزء بخش اساسی سیستم های آموزشی سراسر جهان قرار نگرفته؟
با این حال برخی از خوانندگان و معمارن فعال این نکته را متذکر می شوند که "فرد طراح یا معمار نیازی به مطالعه در همه سطوح ندارد و بخاطر محدودیت های ساخت و ساز نباید طراحی خلاقانه خود را قربانی کنیم. متخصصان اجرایی استدلال های مخصوص خود را دارند و معماران در صورت نیاز می بایست در فرایندی همگرا همکاری داشته باشیم."
نظر شما در مورد چنین دیدگاه های متفاوت چیست؟
می توانید با کامنت های خود نیازهای اصلی چنین نکاتی را بهتر مشخص کنید و یا در مورد نقطه دیدگاه های مطرح شده که در ادامه قرار داده ایم پاسخ یا راه حل مناسبی مطرح کنید.

دیدگاه اول: دانش فنی فقط به صورت یک مورد تمرینی تدریس شده یادگیری آن به صورت تئوری کافی نیست.

دیدگاه دوم: آگاهی از شیوه های ساخت ساز باید کارآمدتر باشد، اما نباید یک طرح خلاقانه و زیبا را قربانی محدودیت های خود کند.

دیدگاه سوم: معماران نیاز به دانستن همه چیز ندارند و فقط مشورت با متخصصان کافی است.

تحریریه معماری آرل
منبع: archdaily.com