ونتوری

گمان می‌کنم مارکس بود که می‌گفت هر واقعه‌ای دو بار در تاریخ رخ می‌دهد: بار اول بصورت یک تراژدی و بار دوم بصورت یک کمدی! اجازه بدهید کمی در این جمله دستکاری کنم تا با جریان‌های معماری تطبیق پیدا کند: «هر جریان معماری دوبار به راه می‌افتد، بار اول به عنوان یک شیطنت و بار دوم به عنوان یک ضرورت». اما این جمله به چه معناست؟ یعنی هرازگاهی معماران و تئوریسین‌های معماری حوصله‌شان سر می‌رود و فازی جدید برمی‌دارند و آتشی دیگر به پا می‌کنند. سبکی جدید و نگرشی نو بنیان می‌گذارند یا مکتبی جدید ایجاد می‌کنند؛ کمی بعد هم دست از شیطنت برمی‌دارند و به سراغ کار خودشان می‌روند، اما آتشی که به پا کردند خاموش نمی‌شود، منتظر می‌ماند تا روزی در زمستانی به شکل درست استفاده شود.
با آرل در ادامه همراه باشید...

آنها از توامندترین معماران عصر خودشان بودند. اما اعتبار، تحسین‌ها، و جوایز همه به مردان رسیده است. با زنان محذوف تاریخ آشنا شوید.
وقتی دنیس اسکات براون در 1967 با رابرت ونتوری ازدواج کرد، دانشیار بود. او در دانشگاه‌های پنسیلوانیا و برکلی درس داده بود و اولین دوره‌ی مدرسه‌ی معماریِ جدیدِ دانشگاه کالیفرنیا را شروع کرد. دنیس سابقه‌ی پژوهشی مفصل و دانشجویان پرشوری داشت، و همکارانش به او اترام می‌گذاشتند. همراه آرل باشید تا با زنان نامرئی در معماری آشنا شوید.

بعضی ساختمان‌ها از همان اول به‌عنوان نماد ساخته می‌شوند، برخی نمادین بودن را کسب می‌کنند، و به برخی ساختمان‌ها به‌زور نمادینگی تزریق می‌کنند؛ اما بر چه اساسی نماد بودن یک چیز سنجیده می‌شود؟ در معماری شاید بتوان نماد بودن را از ظاهر فیزیکی ساختمان قضاوت کرد: اینکه از اطراف خود به‌گونه‌ای متمایز شده؛ یا با هیبت خود به یادواره تبدیل شده است؛ یا نمادی است از فرهنگی که در آن آفریده شده. این مقاله گذری کوتاه بر ساختمان های نمایدن و اثرات آن بر معماری را عنوان می کند
با آرل در ادامه همراه باشید...

شرکت معماری : رابرت ونتوری
موقعیت : فیلادلفیا- آمریکا
معمار : رابرت ونتوری
منبع : کتاب خانه های مهم قرن بیستم. اثر کالین دیویس، 2006 و شرکت اسکات براون، ونتوری و همکاران.
سال ساخت پروژه : 1964
منبع تصاویر : Maria Buszek, UPenn,  ونتوری، اسکات براون و همکاران.

بیشتر منتقدان و کارشناسان حوزه معماری، تدوام در معماری را جنبه مهمی از طراحی می دانند. حال آنکه در طراحی خانه وانا ونتوری (مادر رابرت ونتوری)، رابرت ونتوری کمتر به طراحی اثر خود در پیوستگی با آثار گذشته پرداخته و پیچیدگی و تضاد را در معماری خود آزموده و به مخالفت با آنچه همیشه معمول بوده، پرداخته است. همراه آرل باشید...