بازسازی و طراحی ویلای ریحانی در کالیفرنیا با تمرکز بر روی حفظ سازه اصلی

طراحی و بازسازی ویلای ریحانی شامل تغییرات عمده و ایجاد فضاهای اقامتی مدرن در یک ساختمان مربوط به سال 1960 میلادی بوده است.  این ساختمان در اورنج کانتی ایالت کالیفرنیا واقع شده و بنا به نیازهای کارفرما دارای تغییرات عمده ای بوده است. با وجود اینکه به نظر می رسید پیکره بندی و فضاهای ساختمان برای زندگی و استراحت ساکنین مناسب باشد، اما ساکنین درخواست دادند که فضای داخلی تغییر کرده و عرصه های گسترده برای سرگرمی خانواده و دوستان اضافه شود.

ویلای ریحانی یک کانسپت متناوب از روابط بین متریال و فرم است. فضای سرگرم کننده جدید داخل یک جعبه فلزی و شیشه ای قرار گرفته که به صورت بی وزن بالای یک سازه مستقل و یک طبقه قرار گرفته است. پوسته غالب برجسته که از تراورتن نقره ای می باشد، سبب تقویت سازه موجود و قدیمی ساختمان شده است. ترکیب سازه فلزی مدرن در کنار سازه قدیمی منجر به استحکام بیشتر بنا شده است. از آنجایی که سازه قدیمی ساختمان کاملا دست نخورده باقی مانده، طراحی فضای داخلی بدون تغییرات سازه ای در طول پلان انجام شده و فقط عملیات مقاوم سازی در مورد این پروژه لحاظ شده است.

طراحی دکوراسیون داخلی ویلا و محوطه یک پروسه هماهنگ بین کارفرما و تیم طراحی بود. به عنوان مثال یک پل چوبی به محوطه بیرونی ساختمان متصل گردیده و بر روی استخر ساختمان منعکس شده است. این پل چوبی یک ژست دعوت کننده را به ساختمان القا نموده و عنصری عملکردی برای نصب حیاط به ساختمان می باشد. ضلع غربی حیاط ویلا درون دیوارهایی از جنس تراورتن به رنگ نقره ای و مترال چوب غرق شده تا از ورود نور غرب به داخل جلوگیری کند و یک حریم خصوصی در این بخش ساختمان ایجاد نماید. 

طبقات پایین خانه فرم اصلی ساختمان قدیمی را حفظ کردند که شامل یک الگوی L شکل می باشد. فقط عملیات نوسازی، طراحی داخلی و دکوراسیون مدرن برای فضای طبقه اول لحاظ شده تا هارمونی مناسبی با فضای محوطه، نما و استخر بیرون ویلا داشته باشد. ضلع شرق-غرب ساختمان به عرصه های عمومی و فضاهای اوقات فراغت اختصاص یافته و محور شمالی-جنوبی ساختمان هم شامل فضاهای خصوصی و اتاق خواب می باشد. ابعاد استخر بیرون بزرگتر شد که همین امر مجموعه ای از طراحی محوطه را در پی داشت. در طراحی محوطه برخی دیوارهای قدیمی حذف شدند و پلان محوطه شامل یک هسته مرکزی و باز می باشد که برخی ورودی را از محوطه به بیرون ملک تشکیل داده است. 

متریال های به کار رفته در طراحی داخلی شامل چوب گردو، موزاییک، و تراورتن نقره ای است که تراورتن به خاطر بخشیدن یک شخصیت واحد و مستقل به بیرون و درون ساختمان انتخاب شده است. طبقه بالای ویلا شامل یک فضای سرگرمی و اوقات فراغت است که بر اساس سازه اصلی ساختمان به این ویلا اضافه شده است. همچنین دو سوئیت مهمان در طبقه بالا تعبیه شده است. ارتباط فضایی بین طبقه پایین و طبقه شیشه ای بالا توسط یک پله مارپیچ صورت می گیرد.

پنل های خورشیدی، سیستم گرمایش از کف، بام و محوطه سبز و سیستم های خنک کننده منفعل از استراتژی های معماری پایدار این ویلا محسوب می شوند تا خصلت سبز بودن منطقه را حفظ نمایند. اضافه شدن این فناوری های پایدار از برنامه های هماهنگ شده بین کارفرما و طراحان بوده است. این پروژه عنوان کننده هماهنگی کامل بین کارفرما و تیم معماری است. با وجود سخت گیری های کارفرما برای بازسازی و طراحی یک ویلای مدرن با حداقل هزینه و حفظ ساختار اصلی، این پروژه را به یک نمونه بی نظیر تبدیل نموده است.







تحریریه معماری آرل
منبع: archdaily.com