رستوران مادر

در ابتدا، نام گذاری این رستوران الهام گرفته از یک آهنگ، از آلبوم دوم خواننده ای به نام ژائو لی است، که استعاره از خانه های کوچک بعضی از مسلمانان می باشد.منبعی که در ساختار فانتزی/سنتی شدن مکان نقش داشته است. پوشش رستوران مادر یک درخت است، که نشانه ی رشد و سرزندگی است. وجود ریشه در روی زمین به طور اتفاقی بوده که به زیبایی کار افزوده است.شاخه ها به سمت بالای دیوار کشیده شده اند و در ورودی پایین حالت کمانی به خود گرفته اند که به معنی فروتنی و اعتدال می باشد. همچنین تنه ی درخت مفهوم صداقت و سادگی در این پروژه تعریف می کند. 

این وضعیت غیر رسمی در رستوران، باعث ایجاد منطقه ای گرم و صمیمی بین مشتریان و کارکنان رستوران شده تا کیفیت ارتباط بین فضای و عموم ارتقاء یابد. در قسمت غربی پنجره ی بزرگی قرار دارد که فیلتری برای نفوذ نور طبیعی می باشد و لذت بصری بیشتری را به مشتری در هنگام شام القا می کند. این رستوران دارای میزهای تکی و میزهای گروهی است که در بخش های متفاوتی قرار دارند.

فضای رستوران به گونه تقسیم بندی شده که هر مشتری می تواند به صورت نشسته یا ایستاده غذا میل کند و مبلمانی باب سلیقه خود را داشته باشد. به طور قطع انعطاف پذیری فضا و گستردکی آن برای صاحب رستوارن و مشتریان امتیاز ویژه ای محسوب می شود. پله ها در مکانی تو خالی به منظور کمتر اشغال کردن فضای درونی، در کنار پنجره های شیشه ای و در مجاورت نور آفتاب قرار گرفته است. 



















تحریریه معماری آرل
منبع: archdaily.com