نویسنده و فرستنده مقاله: محمد حسین سلیمانی
معماری هنری است همراه با فن و دانش لازم برای طراحی بناهایی که دارای ساختار های کالبدی و هدف آن ارائه بهترین راه حل، چه استفاده از راه حل های گذشته و چه خلق راه حل های جدید است.
معماری شأنی از بناست که مشمول زمان و مکان نیست.
[1] هر چیزی که به طور مستقیم و غیرمستقیم برای زنده ماندن و رفاه انسان در محیط طبیعی لازم باشد را می توان معنای پایداری قلم داد کرد. پایداری و مفهوم پایدار شدن در سال های اخیر از بعدهای مختلفی مورد بحث قرار گرفته که کاربرد مفاهیم پایداری و اهداف توسعه پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی وآلودگی محیط زیست در
معماری، مبحثی به نام
معماری پایدار را به وجود آورده است.
[2] پایداری، تنها منجر به پایداری منابع اکولوژیکی نمی شود، بلکه پایداری اجتماعی و اقتصادی را نیز شامل می شود. پایداری هنگامی که به طراحی خیابان مربوط شود، باید تضمین کند که یک خیابان از زیر ساختاری حمـــایت می کند که انتخاب های سالم و در حال پیشروی را برای شهروندانش فراهم خواهد کرد تا دسترسی های عابرین، سواره و فضای سبز در طراحی را ملزم قرار دهد.