اصول طراحی نمای ساختمان

طراحی نما در معماری در سال‌های اخیر، با تاكید بیشتر بر اهمیت فضاهای عمومی و ارزش زندگی شهری، اهمیت دوباره‌ای یافته است.
نما، به عنوان عنصری در معماری مرز میان فضای عمومی و خصوصی بیان کننده موقیعت فرهنگی ، اجتماعی طراحان و مالکان و به گونه ای ویژگی ها و امکانات ساختمان را نمایان می سازد. 

نماهای فرعی و اصلی از یك‌سو دارای نمود اجتماعی و از سوی دیگر نمود مشخص ساكنان خود هستند، بنابراین نمای هر ساختمان باید هم با فضای عمومی همبستگی داشته باشد و هم بتواند حجم داخلی ساختمان را بیان كند.

 نما در واقع یك سطح صاف و تخت نیست، بلكه سطحی انتقالی بین فضای داخل و خارج است كه با عقب نشستگی و پیش‌آمدگی، تراس و... با فضای داخل مسكن ارتباط پیدا می‌كند. 
با نمای ساختمان  یك كلیت هماهنگ به‌وسیله تناسب خوب پنجره‌ها، بازشوهای در، سایبان و محدوده سقف‌ها،‌ سازه عمودی و افقی، مصالح، رنگ، عناصر تزیینی و...  می توان خلق کرد.