معماری جهان: آلمان در گذر زمان، قسمت پنجم، نئوکلاسیسم

 

مترجم: نیلوفر محتاط

کاخ Wörlitz

باغ انگلیسی Wörlitz

Brandenburg دروازه ی

یکی از معماران بنام نئوکلاسیسیسم آلمان کارل فریدریش شینکل است. در حقیقت میتوان گفت شینکل کانال ارتباط آلمان با پالادیانیسم است. وي مانند وینکلمان، اهمیت زیادي براي درك معماري کلاسیک قائل و براین عقیده بود که ساختمانهاي باستانی میتوانند مرجع مهمی در تکوین و تحول معماري نئوکلاسیک باشند. شینکل به معماری یونان بیش از رم باستان علاقه داشت. اولین ساختمانی که براي وي شهرت جهانی به همراه داشت، ساختمان تئاتر ملی برلین بود که بین سالهاي 1818 و 1821 طراحی و ساخته شد. فُرم کلّی ساختمان یادآور احجام معماري یونان است.استفاده از سنتوريِ جلوي ساختمان که با شش ستون کُرَنتی ترکیب شده و همچنین استفاده از تندیسهاي مجسمه، بیانگر معماري معابد اتروسکهاست. از دیگر آثار شاخص این معمار در کشور آلمان، ساختمان موزه ی Altes است. Neue Wache نیز بنای دیگری است که توسط این معمار بین سال های 1816 تا 1818 میلادی ساخته شد. از این ساختمان اکنون به عنوان یادمان قربانیان جنگ و استبداد در آلمان استفاده می شود.

کارل فردریش شینکل

تئاتر ملی برلین

موزه ی Atles

Neue Wache

Leo von Klenze معمار آلمانی دیگری بود که در آثار خویش سبک یونان باستان را احیا کرد. وی معمار دربار لودوئیک اول بود. لودوئیک اول علاقه ی زیادی به سبک هلنیسم داشت. klenze بناهای بسیاری را در شهر مونیخ با سبک نئوکلاسیک ساخت. از این بناها می توان به ساختمان Ruhmeshalle اشاره کرد. در این ساختمان متشکل از ایوانی با ستون های دوریک است.

ساختمان Ruhmeshalle

ساختمان Ruhmeshalle

 

خانه ای مربوط به قرن 17 میلادی در آلمان

تحریریه ی معماری آرل

منابع:
تاریخ معماری غرب نویسنده: امیر بانی مسعود
Wikipedia.com