مترجم: نیلوفر محتاط
معماری و طراحی این خوابگاه را شرکت Integrated Design انجام داده است. این ساختمان 4 طبقه در شمال شهر بانکوک (پایتخت تایلند) قرار دارد و در اصل ساختمانی قدیمی است که در سال 1960 ساخته شده و اخیراً بازسازی شده و تغییر کاربری داده است. ابعاد قابهای سازه ی بنا 3/60 در 3/60 است. ضلع مجاور خیابان 7/20 و عمق بنا 14/40 است. در این مجموعه واحدهای تجاری در طبقه ی همکف قرار دارند، طبقه اول انبار است و دو طبقه ی بالایی خوابگاه خانوادگی هستند. در ادامه با ما در آرل همراه باشید.
عملکرد اصلی ساختمان تجاری- اقامتی بوده است. در بانکوک ساختمان هایی وجود دارند که Shophouse نامیده می شوند. در این ساختمانها مغازه دارها هم زندگی می کنند و هم کار. از آنجا که این فضاها مختص افراد فقیر هستند، اغلب دارای فضاهای اقامتی بسیار کوچک می باشند برای مثال این ساختمان پیش از بازسازی دارای تعداد زیادی اتاق 12 تا 14 مترمربعی بوده است. در سال 1999 قطار شهری بانکوک برای جابجایی 250000 مسافر در روز تأسیس شد. ایستگاه این قطار در این محله باعث شلوغ شدن محله شد. از این رو تعداد زیادی از مردم این محله را ترک کردند. به همین دلیل از تعداد واحدهای مسکونی کاسته شد و عملکردها بیشتر تجاری شد. این ساختمان نیز متروکه شد تا اینکه کارفرمایی آن را برای ایجاد یک خوابگاه کرایه کرد.
طراحان برای ایجاد عملکرد جدید، کل دیوارهای داخلی را خراب کردند. از آنجا که این بنا دارای اتاق های کوچک زیادی بوده است، در و پنجره ی چوبی فراوانی پس از تخریب دیوارها جمع شد. برای کاهش هزینه ها، سعی شد تا از مصالح ساختمان قدیمی دوباره استفاده شود برای مثال از بازشوهای چوبی برای ساخت مبلمان داخل و خارج استفاده شد. قابهای پنجره های قدیمی نیز رنگ شدند و در نمای ساختمان جدید به کار رفتند.
عملکرد اصلی ساختمان تجاری- اقامتی بوده است. در بانکوک ساختمان هایی وجود دارند که Shophouse نامیده می شوند. در این ساختمانها مغازه دارها هم زندگی می کنند و هم کار. از آنجا که این فضاها مختص افراد فقیر هستند، اغلب دارای فضاهای اقامتی بسیار کوچک می باشند برای مثال این ساختمان پیش از بازسازی دارای تعداد زیادی اتاق 12 تا 14 مترمربعی بوده است. در سال 1999 قطار شهری بانکوک برای جابجایی 250000 مسافر در روز تأسیس شد. ایستگاه این قطار در این محله باعث شلوغ شدن محله شد. از این رو تعداد زیادی از مردم این محله را ترک کردند. به همین دلیل از تعداد واحدهای مسکونی کاسته شد و عملکردها بیشتر تجاری شد. این ساختمان نیز متروکه شد تا اینکه کارفرمایی آن را برای ایجاد یک خوابگاه کرایه کرد.
طراحان برای ایجاد عملکرد جدید، کل دیوارهای داخلی را خراب کردند. از آنجا که این بنا دارای اتاق های کوچک زیادی بوده است، در و پنجره ی چوبی فراوانی پس از تخریب دیوارها جمع شد. برای کاهش هزینه ها، سعی شد تا از مصالح ساختمان قدیمی دوباره استفاده شود برای مثال از بازشوهای چوبی برای ساخت مبلمان داخل و خارج استفاده شد. قابهای پنجره های قدیمی نیز رنگ شدند و در نمای ساختمان جدید به کار رفتند.
منبع: ARCHDAILY
تحریریه معماری آرل