مترجم: مهرداد نجیب زاده
اگر چه پروژه مارپیچ (Helix) در کاراکاس ونزئولا هرگز به پایان نرسیده، اما از مهمترین طرح ها و آثار جنبش مدرن در این کشور به حساب می آید. این پروژه در سال 1955 و با 73000 متر مربع مساحت توسط: پیتر نیوبرگز، درک بورن هورست، و جورج رومرو گوتیرز طراحی شده است. طرح گنبد مارپیچ و حلزونی بنا توسط معمار صاحب سبک هایتک، باکمینستر فولر طراحی شده است. در حدود 320 واحد تجاری، هتل 5 ستاره، ادارات، زمین بازی،استودیوی تلویزیون و یک فضا به عنوان مکانی برای رویداد و همایش طراحی شده است.تمام این عرصه ها، با توجه به حجم و شکل پروژه، به صورت صعودی در بنا تعبیه می شوند. امروز، پروژه مارپیچ به دنبال نجات هویت تاریخی شهر به واسطه فرهنگ و هنر مدرن می باشد.
این طرح فوق العاده به عنوان نقطه عطف شهر کاراکاس، در اواسط قرن بیستم به شمار می رفته است. مقیاس عظیم آن با توجه به میزان حجم و مصرف بتن، شگفت آور بوده است. زمانی که طرح این پروژه در موزه مدرن نیویورک به نمایش گذاشته شد، سالوادور دالیی پیشنهاد داد که دکوراسیون داخلی را طراحی کند. همچنین پابلو نرودا، شاعر شیلیایی برنده جایزه نوبل عنوان کرده بود که این طرح به عنوان نفیس ترین ذهنیت و هنر یک معمار به شمار می رود.
با این وجود مشگلات مالی مانع از به اتمام رسیدن پروژه شده بود. این مکان برای چندین دهه توسط مالکین و عموم تصرف شده بود. امروزه این مکان به عنوان مقر آژانس اطلاعات ونزوئلا (SEBIN) مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه سایه سنگینی که بر روی این مکان قرار دارد، زیاد احساس می شود و تأثیر منفی زیادی بر روی این بخش ز شهر گذاشته است.به همین دلیل است که این مکان نیاز به تغییر فضا و کاربری اضظراری دارد. چند هفته پیش مبارزات انتخاباتی جهت تکمیل و تغییر کاربری این پروژه صورت گرفته بود.اما متأسفانه با هزینه مورد نظر موافقت نشده است.
منبع: Archdaily.com