ویلا ایرانی

خانه ها را برای آرامش می سازيم. مكان هايی كه در سرشت ذاتیشان واژه های راحت و رامش هست، و در معنای اين واژه ها، سكون. اما چه می شود اگر اين عنصر جوهری، با متضاد ذاتیاش- حركت- همنشين شود؟ حركت اغلب به قصد و هدفی روشن رخ می دهد، اما وقت هايی هم هست كه خودش می شود هدف خودش. برای خودت راه بيافتی و بی مقصد و هدف به هر جا كه سر راهت بود،پرسه بزني. معمولاً البته در شهر و در ميان غريبه ها پرسه می زنند. اما اگر اين مسير را خصوصی كنيم و ظرفی از جنس معماری برايش بسازيم، اين عنصر خوشايند رفتاری را خانگی كرده ايم. بنايی كه چنين كند پرسه گاه است، و باشندگانش را به ادراكی خاص از معماری دعوت می كند: ادراك يك پرسه گرد.

یکی از مهم ترین دستاورد های معماری ایرانی ، ایجاد فضایی مطلوب در پاسخگویی متناسب به نیازمندی های محیطی ، اجتماعی، جغرافیای فرهنگی و بستر شکل گیری هر ساختمان در هر دوره تاریخیست. از این رو در روند شکل گیری طرح خانه دو درخت، سعی بر آن بوده تا ضمن تاکید بر شاخصه های معماری و هویتی بستر پروژه، به  ویژگی های فرهنگی، قاره ای و جغرافیایی منطقه توجه ویژه ای شود. چالش برانگیز ترین بخش در روند طراحی پروژه خانه دو درخت ،  شکل دهی هندسه ،کاربری و عملکردهای درست ساختمان  بر مبنای توجه به وضعیت قرارگیری دو درخت گردوی موجود در محدوده جانمایی بنا بود. همراه آرل باشید..

در نگاه اول باور اینکه در شهر پر از دود و خاکستری تهران با خانه‌های مکعبی و نماهای بی روح سنگی یا آجر سه سانتی نخودی و رنگ و رو رفته بتوان بنایی مدرن و چشم‌نواز دید دشوار است. اما این فقط بخشی از جذابیت بصری رز سفید شهرک غرب است.
عابرانی که از مقابل ویلای رز عبور می‌کنند برای دقایقی محو جلوه‌های زیبای بنای آن می‌شوند، آرامشی می‌گیرند و به مسیر خود ادامه می‌دهند.
در نگاه اول تصور می‌شود ویلای رز یک ساختمان دو طبقه است، اما در حقیقت این بنا، ساختمانی چهار طبقه است که طراح با ظرافت خاصی دو طبقه را در زیر زمین در نظر گرفته است. جالب اینکه هر دو طبقه زیرین نیز به پیروی از طبقات بالا کاملا نورگیر هستند و ساکنانش را از تابش نور خورشید بهره‌مند می‌سازند.

پروژه ویلای شماره ۱۲ یکی از چهار ویلایی است که بنا به درخواست کارفرما توسط تیم طراحی نوآر طراحی شده است. ویلا شماره 12 نمونه خوبی از سبک معماری معاصر ایران است در شهرک درنا شهر نور استان مازندران واقع شده است. ایده اولیه طراحی پیدا کردن یک قالب کلی برای طراحی چهار ویلا بود تا علاوه بر حفظ یکپارچگی و پیروی از یک رویکرد طراحی مشترک، رفتار و فضاهای کاملا متفاوت داشته باشند. با توجه به یکسان بودن ابعاد هر یک از قطعات و متراژ زیر بنای ویلاها یک فرم مکعب شکل به ابعاد ۱۶×۲۱ و ارتفاع ۷.۵ متر برای آنها در نظر گرفته شد که تاثیر وضعیت اقلیمی آن را به فرم پنج ضلعی (سقف شیب دار) تغییر داد.

پروژه ویلای درچه در باغی در جلال آباد درچه اصفهان واقع شده است. زیر بنای پروژه 143 مترمربع در یک طبقه است. ساختمان برای استفاده خانواده مهندس مانی طراحی شده که البته اغلب به صورت دسته جمعی و مقطعی از ویلا استفاده خواهند کرد. ایده های اصلی طراحی ایجاد فضای یکپارچه قابل توسعه به فضای نیمه باز برای مهمانی های خانوادگی بوده است. ایده اصلی ساخت پروژه با توجه به بستر طراحی استفاده از فناوری و مصالح ساده، بومی و در دسترس برای ساخت و استفاده حداکثری از سامانه های غیرفعال(passive) انرژی و حفظ آن بوده­ است. گشایش فضایی و ایجاد فضای نیمه باز، ایجاد حداکثر دید به باغ و حذف گشودگی های غیر ضروری برای بهینه سازی انرژی و همچنین سایه اندازی بر روی سطوح شفاف جزء سیاست های طراحی پروژه محسوب می گردد.

زمین پروژه در شیب شدید کوهستانهای اطراف تهران (آبعلی) قرار گرفته، منطقه ای که هنوز طبیعت بکر دارد و ساخت و ساز چندانی در آن شکل نگرفته و آنچه در اولین دیدار جلب توجه می نماید سلطه طبیعت است.
در طراحی ویلا آپ تلاش گردیده تا فضاهای اصلی بصورت معلق در طبیعت قرار گیرند. کنسول ۸ متری واقع در ضلع جنوبی به مثابه پرواز معماری در داخل طبیعت می باشد که فضاهای نشیمن و اتاقهای اصلی را بی واسطه به طبیعت متصل نموده و تداعی گر حس پرواز و تسلط بر طبیعت است و سادگی احجام بکار رفته، تواضع در مقابل طبیعت پیچیده اطراف را تقویت می نماید.

معمار: امید آذری، جعفر لطف الهی
کارفرما: خانم دادیار
مساحت: 450 مترمربع
موقعیت:  بومهن
تاریخ: 1396
تیم طراحی: مهدی خدابخش، محمد خدابنده لو، ابوالفضل حیدری، کیمیا خوراک چی
جوایز و افتخارات :  تقدیر شده جایزه معماری آمریکا 2017 ، فینالیست جایزه معماری آسیا 2017