گردآورنده: فائزه میرزائی
پوشش ساختمان به عنوان یکی از مهم ترین اجزا یک بنا، تاریخی به گستره ی کل تاریخ معماری دارد و بسیاری از تجلیات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی مذهبی تمدن ها وامدار حضور آن است. در واقع اولین و قدیمی ترین وظیفه پوشش ساختمان حفاظت از انسان در برابر تهدیدات بیرونی بوده است. حصار در تفکر انسان نخستین، نمادی از دفاع و فاصله گذاری با جهان خارج بود، انسان یکجا نشین با کشیدن دیوار یکی از ساده ترین شیوه ها برای حفظ بقای خویش در برابر حیوانات و ناملایمات محیطی را برگزید و موفق به ساخت سرپناه گردید. در این سرپناه ها مواد و مصالح صورتی خام و طبیعی داشتند و کمترین تغییر و تبدیل در آن ها صورت گرفته بود، ولی استفاده از آن ها صورتی بهینه و بصرفه نداشت. به تدریج مواد و مصالح از صورت صد درصد طبیعی خود خارج و واجد تنوع گردید و با تکامل روند طراحی و پیدایش بنا های مختلف ، تمایزات منطقه ای و قومی رفته رفته جایگزین تمایزات محلی و اقلیمی شد. با ما در ادامه همراه باشید.