معماری قزوین

خانه ها را برای آرامش می سازيم. مكان هايی كه در سرشت ذاتیشان واژه های راحت و رامش هست، و در معنای اين واژه ها، سكون. اما چه می شود اگر اين عنصر جوهری، با متضاد ذاتیاش- حركت- همنشين شود؟ حركت اغلب به قصد و هدفی روشن رخ می دهد، اما وقت هايی هم هست كه خودش می شود هدف خودش. برای خودت راه بيافتی و بی مقصد و هدف به هر جا كه سر راهت بود،پرسه بزني. معمولاً البته در شهر و در ميان غريبه ها پرسه می زنند. اما اگر اين مسير را خصوصی كنيم و ظرفی از جنس معماری برايش بسازيم، اين عنصر خوشايند رفتاری را خانگی كرده ايم. بنايی كه چنين كند پرسه گاه است، و باشندگانش را به ادراكی خاص از معماری دعوت می كند: ادراك يك پرسه گرد.