گردآورنده: مهرداد نجیب زاده
معماری ارگانیک ریشه در فلسفه رمانتیک دارد. رمانتیسم یک جنبش فلسفی و هنری و ادبی است که در اواخر قرن هیجده و نوزده میلادی در شمال غرب اروپا شکل گرفت و به سایر مناطق اروپا و آمریکا سرایت کرد. این جنبش واکنشی در مقابل خرد گرایی عقل مدرن بود . فردریش ویلهم شیلینگ که یکی از بنیان گذاران مهم فلسفه رمانتیک محسوب میشود معتقد بود که طبیعت جزیی از خود انسان است و بین انسان و طبیعت جدایی نیست. معماری ارگانیک در امریکا در قرن ۱۹ توسط فرانک فرنس و لویی سالیوان شکل گرفت. اوج شکوفایی این نظریه را می توان در نیمه قرن اول بیستم در نوشتارهای فرانک مشاهده کرد. سالیوان که خود از پایه گذاران سبک مکتب شیکاگو و معماری مدرن در امریکا بود اعتقاد زیادی به فرم های طبیعی و سبک ارگانیک داشت. سالیوان به روشی معتقد بود که مشابه پروسه به وجود آمدن طبیعت می باشد. او برای اولین بار اصطلاح "فرم تابع عملکرد" را بیان نمود و چنین عنوان کرد که بعد از مشاهده مستمر پروسه طبیعی، به این نتیجه رسیدم که که فرم تابع عملکرد است. یعنی سالیوان فرم تابع عملکرد را در پروسه رشد و حرکت طبیعی می دید. از مشخصه های بارز این ساختمان می توان به پنجره های سرتاسری و کنسول نمودن بام و نشان دادن مصالح در ساختمان اشاره کرد. از جمله شاخص ترین نمونه های این ساختمان ها باید از خانه روبی در حومه شیکاگو نام برد. 
