محراب

تحریریه معماری آل

تحریریه عماری آرل

سبک گنبد سازی شَلجَمی یا گنبد های مستدیر که امروز در نواحی مرکزی و شرقی ایران رواج دارد و در سایر نقاط ایران هم به چشم می خورد و از دوران صفویه به بعد این سبک معماری تقریبا در در تمامی ایران برای ساختن گنبد های مساجد و بقاع و اماکن مذهبی  و در جنوب ایران برای ساختن سقف آب انبار ها و سردابه ها و شبستانها ، با استفاده از طاقهای کوتاه قوسی رواج یافته است ، سبک خوزستانی که قدمت آن به هزاره دوم پیش از میلاد بر اساس حفریات باستان شناسی علمی در این منطقه می رسد. هنوز در تمام شهرهای خوزستان و حتی در روستا های این سرزمین ، ایوان های ورودی ساختمانها و طاق ِ تالار و شبستانها و طاق فضاهای سر پوشیده را با "طاق های پیش و پس" که سنت معماری بومی دیرین خوزستان است ، بخوبی و با مهارت می سازند و نمونه های متعدد آن را در دزفول ، شوشتر ، بهبهان،اهواز و سایر نقاط خوزستان می توان دید.طاقهای بلند قوسی که نمای آن به صورت دو قوس یا دو کمان سربهم جلوه می کند و پیش و پس یا مقعر و محدب بودن آن از ترکیب دو قوس منحنی آجری، گچی و حتی سنگی به وجود می آید ، یکی از دو خصوصیت ممتاز معماری خوزستان است.خصوصیت دیگر معماری گنبدسازی خوزستان ، گنبد های مطبق است .نمونه های قدیمی و تاریخی این قوسها یا طاقهای پیش و پس ، در معماری ایوان مدائن و ایوان کرخه دزفول –از آثار دوره ساسانی –و در بقاع و زیارتگاههایی مانند مسجد جامع شوشتر و مسجد جامع دزفول وجود دارد.می توان گفت از اواسط قرون اسلامی تا دوران کنونی ، این سبک معماری در خوزستان قابل ملاحظه و مطالعه است.
با آرل همراه باشید...

تحریریه معماری آرل

از خصوصیات بناهای بومی یزد، استفاده از مصالح با ظرفیت حرارتی بالا و به کارگیری دیواره های ضخیم است. سطوح خارجی بناها نیز اغلب با سفیدکاری پوشانده می شوند تا اثر تابش آفتاب بر آنها کاهش یابد. بخشی از ساختمان در داخل زمین قرار می گیرد تا تبادل حرارت بین داخل و خارج بنا کاهش یابد و نوسان درجه حرارت کمتر شود، لذا کف خانه کمی از حیاط پایین تر است و سقف ها کمی بلندتر شده اند.به طور کلی می توان گفت که ساختمان های سنتی، برخلاف اغلب ساختمان های امروزی، در ستیز با شرایط طبیعی نبوده، بلکه با استفاده مناسب از این شرایط، در یک همزیستی و بهره وری منطقی در بطن طبیعت قرار داشته اند.
با آرل در ادامه همراه باشید...