نویسنده: شروین گودرزیان، آرمان مینیاتور سجادی
فضا به تنهایی با کالبد خود مفهومی ندارد بلكه با حضور انسان و شکل گیری فعالیت انسانی معنا می یابد؛ فضای جمعی با زندگی شهری و دمیدن روح جمعی در کالبد شهر آفریده می شود. این نوع فضا به عنوان فضایی شهری که حیات مدنی در آ ن رخ می دهد، نقش پررنگی در شهر دارد که براساس سیر تاریخی در فضاهای شهری شکل گرفته است. این نوشتار تلاشی برای توصیف و توضیح وجوه مختلف این مفهوم است و به عنوان محور نقد و بررسی کالبدهای شهر تهران در این پرونده انتخاب شده است.
