سایبر

جهان در حال تغییر است و دیگر معماری، تنها هنر ساختن نیست. معماری دیگر همان نخواهد بود که سال ها بشر با آن مواجه بوده است و از این پس معماری به گونه ای خاص، تحریک آمیز خواهد بود و تمامی اجزای ساختمان باید طوری طراحی شوند که فعال و پویا باشند، و به عنوان اشیا منفعل دیده شوند. این فرض، انقلابی در عرصه معماری و در راه فرایند طراحی و سازماندهی فضا است. در ادامه با آرل همراه باشید...

معماری متا به عنوان یکی از جدیدترین رویکردهای معماری محسب می شود که از طریق الگوریتمی و کدبندی های ژنتیکی مبتنی بر اصول مرفولوژی به خلق فضاهای شناور سیال و پویا می پردازد. این گونه معماری فرافضا به علت هماهنگی با اصول مرفولوژیک می تواند به سازماندهی و پردازش اطلاعات ذهنی طراح، در فرایند طراحی معماری کمک کند و گونه ای خود هم سازی، در معماری را به وجود بیاورد. کاربست رایج شده این گونه معماری در طراحی فضا در نهضت های آوانگارد معماری و طراحی داخلی و همچنین تولیدهای صنعتی یا خلق تجهیزات در طراحی، می طلبد که بررسی و کنکاشی در این ارتباط صورت گیرد.

مارکووس نواک بیان می کند که :" معماری سیال در فضای سایبر یک معماری فاقد ماده است. نوعی از معماری است که با عناصر انتزاعی اش مدام در حال تغییر است و معماری است که به موسیقی گرایش دارد". او که در زمینه طراحی محیط های هوشمند واقعی، مجازی و ترکیبی با استفاده از تکنیک های الگوریتمی کار می کند را می توان جزو پیشگامان این معماری دانست. این گونه است که مانا را می توان در نامانا پدید آورد. این نکته را می توان نقطه عطفی برای معماری سیال دانست. در ادامه با آرل همراه باشید...

در عصر ارتباطات و انفجار اطلاعات عنوان سایبر تکچر" cybertecture" مطرح می گردد. نوبرت وینر"Nobert Wiener" که دکترای خود را از دانشگاه هاروارد در رشته ریاضی کسب کرده است، هنگام تحقیق بر روی موشک های جنگ جهانی متوجه شد که چگونه یک موشک می تواند پرواز خود را در پاسخ به موقعیت و مسیر جدید تغییر دهد. او متوجه شد که یکی از ویژگی های کلیدی اصل بازخورد در اشکال زندگی از ساده ترین گیاهان تا پیچیده ترین حیوانات، آن است که این گونه های طبیعت اقدامات خود را در پاسخ به محیط خود تغییر می دهند. در ادامه با آرل همراه باشید...