.jpg)
واژه ی سازه امروز برای معمارها و دانشجویان معماری واژه ی آشنایی است. اما تابه حال فکر کرده اید این کلمه از کجا آمده است؟ خیلی بعید است بتوانیم این واژه را در یک متن یا شعر فارسی قدیمی پیدا کنیم. دلیلش هم ساده است. کلمه ی سازه از آن کلمه های مصوب فرهنگستان است که حالا خیلی شایع شده؛ یعنی کمتر از صد سال پیش، برای این که گرفتار کلمه ی بیگانه ی «استراکچِر» نشویم، واژه ی سازه را به جایش گذاشته اند. شاید برای همین کمبود واژه بوده که آقای پیرنیا کلمه ی نیارش را اختراع کرده بود. اما مگر قبل از این که کلمه ی سازه وجود داشته باشد، ساختمان ها نمی توانستند روی پایشان بایستند؟ اصلا چه اصراری بود این کلمه درست شود و حالا هر سال چندین کتاب و مقاله و پایان نامه حاوی این عنوان برای معمارها یا توسط آ ن ها تولید شوند. کتاب ها و مقالاتی که حالا دیگر بازار و مشتری مخصوص به خود را پیدا کرده اند.
.jpg)
