ساختمان موزه

هفته ای که گذشت برای جامعه فرهنگ و معماری بی نهایت دشوار بود. آتش سوزی موزه ملی برزیل، مرکز فرهنگ و هنر 200 ساله ای که روز دوشنبه هفته گذشته در آتش سوخت، نه تنها مصنوعات تاریخی ارزشمند را نابود کرد، بلکه ساختمان مهم این کشور از بین برد که جزئی از نماد تاریخی برزیل محسوب میشد. پاک شدن چشم انداز شهری به مسابه از بین رفتن هویت شهری و فرهنگی است. قابل توجه است که اغلب در چنین مواردی، ساخت و ساز جدید راهی برای تبلیغ احیای محله ها و ساخت و ساز شهری مورد استفاده قرار میگیرد که در این مورد بخصوص نمی توان ساخت و ساز جدید را راه حل معضل این حادثه عنوان کرد. به عنوان مثال آسمانخراش یک نماد برای شهرها و حتی کشورهای بزرگ محسوب می شود. مثلا نیویورک را بدون برج امپایراستیت، پاریس را بدون برج ایفل و یا کوالالامپور را بدون برج های پتروناس تصور کنید، غیرممکن است. 
با آرل در ادامه همراه باشید...

طراحی نمای موزه چنگدو بر اساس الگویی بود که مشخصات لازم از یک فرم افقی مربعی شکل را به صورت صفحاتی شناور درآورد. طراحی نما به لحاظ بصری و مفهومی دارای الگویی مربعی شکل است که در زاویه موربی نسبت به حجم مکعبی ساختمان تعبیه شده اند. ارتباط مفهومی نما با ساختمان در شکل گیری فرم آن نهفته، جایی که یک مکعب عظیم با فضاهای منفی و مثبت زیادی طرفیم که نقش مفهومی و عملکردی را در ساختمان ایفا می کنند.
با آرل در ادامه همراه باشید...

موزه ژائوجون در 9 کیلومتری جنوبی منطقه هوهات واقع شده و از بسیای جهات به معابد و سازه های مخفی هرمی شکل کشور چین شباهت دارد. اجرای ساختمان موزه فوق در آگوست 2017 تکمیل شد. از آنجایی که معماری عظیم ساختمان این موزه در یک ساتی گودال مانند و نسبت به جبهه جنوبی تنظیم شده، سایت پروژه به دلیل این محور جدید نیازمند اصلاح در پلان بوده و مسیر ورودی را دچار تغییراتی کرده است. این مجموعه قرار است پلی ارتباطی بین 2000 هزار سال پیش تا به امروز باشد.
با آرل در ادامه همراه باشید...