خلاقیت معماری

با توجه به آنچه امروزه در جهان پیرامون شاهد آن هستیم؛ نیاز به خلاقیت جهت پیشبرد مسائل در تمام زمینه ها امری ضروری است. اما آن چه در پرده ای از ابهام است مفهوم خلافیت به شکل ملموس و کاربرد آن در ابعاد مختلف است. متداولترین برداشت از خلاقیت وجود اندیشه ای نوین در فرد است. اما به بیان جامع تر می توان خلاقیت را توانایی تجسم ، پیش بینی و ارائه ایده های تازه در جهت حل مسئله دانست. به عبارت دیگر خلاقیت واکنش انسان به مسائلی است که برای آنها راه حل های پیش ساخته وجود ندارد.

خلاقیت خیلی خوب است، ولی دردسرش به مضراتش می‌چربد! برای همین کمتر مجالی برای آن می‌یابیم. در موسیقی و نقاشی و... خرج خلاقیت آنچنان کمرشکن نیست: فوقش سه چهار میلیون. ولی در معماری خرج خلاقیت می‌تواند میلیارد تومانی باشد! و البته چه بهتر: چقدر خلاقیت؟! گاهی باید در چارچوب‌های تعریف‌شده آرام بگیریم. اما بدی‌اش اینجاست که هر چارچوبی روزی کهنه و پوسیده می‌شود و دیگر به نیازهای زمانه پاسخگو نیست. اگر خلاقیت خرج دارد، پس چگونه جامعه را راضی کنیم که آن را بپذیرد؟ چگونه بتوانیم تعادلی بین خلاقیت و چارچوب‌ها بسازیم؟
قضیه اصلا آسان نیست: ما در دانشکده‌های معماری پر از ایده‌های خلاقانه‌ی بدردنخوریم و در محیط‌های کاری سرشار از کار خشک و احمقانه. 
با آرل در ادامه همراه باشید...