تحریریه معماری آرل
پیتر زومتور در کتاب معماریاندیشی خود، دربارهی معماری چنین نوشته بود: «آنچه مرا تحت تأثیر قرار میدهد شیوهی دقیق و حسی استفاده از مواد است... شیوهای که میکوشد ذات اصیل مواد را آشکار کند، ذاتی که فراتر از تمام معانی فرهنگی منتقلشده قرار دارد» او معتقد است معماری وقتی معماری میشود که مواد و متریالها درست و صادقانه به کار روند : چوب و فلز و سیمان را طوری به کار ببریم که درست جوهر حقیقی خودشان را نشان دهند، نه حسی تصنعی که معمار می خواسته به زور به این متریالها بچسباند. نظرش جالب است و الحق وسوسهبرانگیز! اما بگذارید اول سوالی به ظاهر بیربط بپرسم:آخرین بار کی بود که در یک وبسایت یا اپلیکیشن گوشی هوشمندتان، با «صداقت متریال» روبرو شدید؟ آیا اصلا حرف پیتر زومتور در دنیای دیجیتال خریداری دارد؟