تعریف معماری

روز معماری در ایران سوم اردیبهشت، مصادف با سالروز تولد شیخ بهایی می باشد. شیخ بهایی حکیم و دانشمند نامدار قرن دهم و یازدهم هجری در دانش‌های فلسفه، منطق، هیئت و ریاضیات تبحر داشت. در حدود ۹۵ کتاب و رساله از او در ریاضی، نجوم، مهندسی و هنر و... بر جای مانده است. به پاس خدمات وی به علم ستاره‌شناسی، یونسکو سال ۲۰۰۹ که مصادف با سال نجوم می‌بوده نام وی را در لیست مفاخر ایران ثبت کرد. گروه معماری آرل نیز به نوبه خود روز معمار را به همه مردم ایران تبریک و تهنیت عرض می کند. به همین مناسبت سخنانی از معماران بزرگ در مورد معماری را برای شما جمع آوری کرده ایم تا هدیه کوچکی از آرل به شما باشد.

زمانی که یک تاکسی از فرودگاه امام خمینی می گیرید  به سمت شهر حرکت می کنید، نمی توانیم نگاهمان را از ناموزونی و پراکندگی ساختمان هایی که در مسیر ما قرار گرفته اند برداریم. چیدمانی از بلوک های بتنی ناهماهنگ که به صورت تصادفی در کنار هم توزیع شده اند و مجموعه ای ناسازگار از متریال و برنامه جامع شهری را به نمایش گذاشته اند. این ترکیبات معماری تفاوتی به قاعده یک دنیا با بنایی مانند مسجد شیخ لطف الله دارد که جلد سفر راهنمای ما به ایران و معماری ایرانی به شمار می رود. محمد رضا کارفر عنوان کرده که "مشاهدات من در مورد معماری ایران مانند بسیاری از کشورهای دیگر است و به طور قطع معماری ایران هم مانند تمام کشورها دارای تغییرات گسترده ای بوده است. اکنون ما در زمانه ای زندگی می کنیم که همه چیز به صورت انبوه تولید می شود و به طور مکرر از این تولیدات در حال استفاده هستیم، اما هیچ خاطره ای در تولیدات ما وجود ندارد. مطمئناً این احساس تعلق در  حال از بین رفتن است. شاهد هستیم که یک خانه 40، 50 یا 200 ساله به راحتی تخریب می شود و جای آن یا یک ساختمان 4 یا 5 طبقه نوساز عوض می شود، و پس از گذشت 5 سال آن ساختمان چند طبقه هم تخریب می شوند."
با آرل در ادامه همراه باشید...

طراح خوش سلیقه edoardo tresoldi پرده ای برای پشت صحنه یک رویداد سلطنتی در ابوظبی طراحی و ساخته است. با استفاده از سیم و مواد مش و عناصر طبیعی یک چشم انداز از اشیا به یادماندی معماری را در فضا ایجاد کرده است. طراح به خوبی دو سبک کلاسیک و مدرن با هماهنگی و کنتراست مناسب ترکیب کرده است، در سبک کلاسیک ستون های عظیم و گنبدهای دراماتیک و هندسه مدرن در سبکی دیگر مشاهده می شود.

کارکرد ذهن ما بگونه‌ای است که برای فهم امور متکثر نظام‌های کلّی می‌سازد تا بتوانیم بی‌شمار حوادث و مصادیق و از آنجا عمل ادراک‌کردن را قاعده‌مند و ساده کنیم. اما در برخی امور با آنکه به ناچار به کلی‌شدن و ساده‌شدن تن در می‌دهند، ناسازگاری مصادیقی از آنها با نظام‌های کلی، دوگانه‌هایی را تولید می‌کنند که به قول کانت، جدلی‌الطرفین یا Antinomy هستند. بطور تلویحی و غیرقطعی می‌خواهم نشان دهم که نظام‌های ذهنی ما در مواردی با آنچه که واقعاً می‌گذرد، انطباق ندارد. این هشداری است که باید جدّی تلقی‌اش کرده و آن زمان که نظام‌های‌مان دچار مشکلاتی لاینحل می‌شوند، قدری هم به نظام‌‌سازی خود شک کنیم. یک بررسی کوتاه در مسائل زیبایی و هنر و بخصوص معماری که موضوع امروز ما است، مثال‌های روشنی برای این بحث فراهم خواهد ‌آورد.