تأثیر محیط

کریستیان نوربری- شولتز معمار اندیشمند نروژی تفکر فلسفی خود را پیرامون مسائل معماری در آثار متعدد خود بیان می کند. این معمار برجسته از دریچه ای نو به مفاهیم پایه در معماری می نگرد که این نگاه حاصل اثرپذیری از هایدگر است.
تأکید هایدگر بر فضائیت وجود انسان، نوربری-شولتز را به مطالعۀ جنبه های فضایی «جهان-حیات» او تشویق کرده و در نتیجه به آفرینش محیط در هماهنگی با طبیعت و ساختار مکان در ارتباط با حیات منجر شده است. بدین ترتیب سکونت از دیدگاه شولتز فراتر از سقفی بالای سر و چند متر مربعی از زمین زیر پا، است.  در واقع سکونت در نگاه عمیق وی به برقراری پیوندی پرمعنا با مکانی مفروض گفته می شود که از گرایش انسان به هویت یافتن و نوعی احساس تعلق داشتن به مکان نشأت می گیرد. بر این اساس اندیشه شولتز پیرامون سکونت در کتابی با عنوان مفهوم سکونت، به سوی معماری تمثیلی نخستین بار در سال 1984  انتشار یافت که در میان آثار نوربری-شولتز نقطه عطفی به شمار می رود و می توان آن را جمع بندی و نتیجه گیری مطالعات چندین سالۀ وی در زمینه سکونت با مفهوم واقعی کلمه دانست.