تحریریه معماری آرل
احتمالاً برای شما هم پیش آمده که وقتی کامنت‌های زیر یک پست انتقادی اینستاگرامی راجع به معماری را در صفحه‌های وطنی می‌خوانید، به نظراتی از این قبیل برخورد کنید: «مگه خودت چی کار کردی؟» «مگه تو چی ساختی تا حالا؟» «تا حالا یه دسشویی هم ساختی؟» «اگه راس می‌گی خودت بهترشو بساز» و ده‌ها نظر که شبیه این‌ها هستند. تازه اگر بخواهند سواد خودشان را به رخ بکشند، این جمله را به صورتی دیگر از زبان یک معمار بسیار معتبر، یعنی لو‌کوربوزیه تکرار می‌کنند: «من کشیدن را به حرف زدن ترجیح می‌دهم، چون کشیدن سریع‌تر است و راه کم‌تری برای دروغ گفتن باز می‌گذارد». البته الان کار به جایی رسیده که در بسیاری از مواقع متأسفانه این نظرات و گزاره‌ها را از زبان استادان و متخصصان آکادمیک معماری هم می‌شنویم. اگر بخواهیم جانِ کلام این‌طور نظرها را خلاصه کنیم، این است: «برای اینکه بتوانی در یک حوزه‌ی تخصصی نقد کنی، باید در آن حوزه‌ی تخصصی خودت سابقه‌ی تجربه‌ی کار عملی داشته باشی». در ادامه‌ی این مطلب توضیح می‌دهم که چرا این نظر و دیدگاه به شدت اشتباه است و نباید ما را فریب بدهد. در حقیقت ما با یک مغلطه‌ی فاحش سر و کار داریم.
