۰۲۱-۲۲۹۰۱۹۰۵-۶
تقلید کورکورانه شهرها از یکدیگر و استفاده نکردن از عناصر هویتی که به پیشینه هر شهر بازمی‌گردد، سبب یکنواختی سیمای شهرها شده است. این امر که نتیجه‌ای جز بی‌هویتی انسان و نارضایتی از محیط به دنبال ندارد، در حالی اتفاق می‌افتد که می‌توان از سیما و ظاهر شهری برای پیام‌رسانی و انتقال معانی بهره‌ها برد.
اگر چه دریای پارس، نام خود را از قوم پارس که در حدود 800 ق.م در خوزستان و سپس فارس حکومت می کرده اند، گرفته است، اما پیش از این نام این دریا در متن های آشوری و عیلامی به کرات آمده است. سنگ نبشته هایی که بیانگر توجه عیلامی ها به سواحل خلیج فارس می باشد، نشان می دهد شهر قدیمی ریشهر، سبزآباد و تُل پی، سنگ بنای اولیه تمدن بوشهر به دست عیلامی ها بوده است. قدمت آثار کشف شده شامل کتیبه های میخی و آثار بناها و اشیاء مفرغی و سفال های نقش دار، مربوط به هزاره سوم تا هزاره اول پیش از میلاد می باشد. در این دوران لیان (بوشهر قدیم) یکی از مراکز مهم فرهنگی و تجاری و پل ارتباطی عیلامی ها با نواحی اقیانوس هند و جنوب شرقی آسیا به شمار می رفته است.
