آینده معماری

تحریریه معماری آرل

موضوع «معماری بومی» و لزوم توجه به آن امروزه کلیشه به نظر می‌رسد؛ از هر طرف بانگ «بازگشت به معماری بومی» را می‌شنویم. همین لفظ «بازگشت» تأثیر زیادی در کلیشه شدن این موضوع ایفا کرده است؛ تا جایی که کم کم یادمان رفت فرقی بین معماری «بومی» و معماری «سنتی» وجود دارد! حتی یادمان رفت که اندیشه‌‌های «معماری بومی» (و نه خود آن) سابقه‌ای بسیار جدید دارد : از زمانی که معماری مدرن به روغن‌سوزی افتاد. پس اجازه بدهید برای تنوع هم که شده لفظ «بازگشت به معماری بومی» را دور بیاندازم و شعاری نو بدهم: «پیش به سوی معماری بومی»! بله؛ معماری بومی در جهان امروز به هیچ وجه گذشته‌گرا نیست! یعنی چه که «معماری بومی گذشته‌گرا نیست»؟!

دانشمندان علوم انسانی و معماران درباره ی چگونگی تاثیر محیط بر رفتار، افکار، احساسات و رفاه مطالعات جالبی داشته اند. گرچه بیش از نود درصد زندگی ما در بناها می‌گذرد، درک بسیار کمی داریم که محیط ساخته شده چگونه بر رفتار، اندیشه‌ها، عاطفه‌ها و بهزیستی ما تاثیر می‌گذارد. ما موجوداتی زیست‌شناختی هستیم که حس‌ها و سیستم‌های عصبی‌مان طی میلیون‌ها سال رشد یافته‌اند؛ منطقی به نظر می‌رسد که پژوهش در علوم زیستی، به خصوص علم اعصاب، بتواند برداشت‌های قانع کننده‌ای درباره‌ی شیوه‌هایی که بناها، برهم‌کنش ما با دنیا را شکل می‌دهند، فراهم کند. 
با آرل در ادامه همراه باشید...