معرفی کتاب - آینده ی معماری در ۱۰۰ ساختمان

این کتاب، نتیجه‎ ی کنفرانس تِـد (TED) مارک کاشنر (Mark Kusher)، معمار و کارآفرین برتر آمریکایی و همچنین مدیر سایت و جایزه‎ ی جهانی معماری آرکیتایزر (Architaizer) است که در سال ۲۰۱۴ ارائه شده و در سایت تد در دسترس است. همچنین یکی از کتاب‎ های انتشارات کنفرانس تـد در آمریکاست که به معرفی و تبیین آینده‎ ی معماری با تمرکز بر نقش مردم و رسانه می‎ پردازد.

پیشگفتار نویسنده

این کتاب از شما می‌خواهد تا درباره‌ ی معماری بیشتر سؤال کنید و چیزهای بیشتری از معماری بخواهید که می‎تواند آن را برای شما انجام دهد! هرکدام از شما در خانه‎ ای زندگی می‌کنید؛ در دفتری کار می‌کنید و بچه‌ های خود را به مدرسه می‌ فرستید. این مکان‌ ها تنها پس‌ زمینه‎ های فرعی زندگی شما نیستند، آن‌ ها زندگی شما را شکل می‌ دهند؛ جزئی از آن هستند؛ آن‌ ها آنچه را که می‌ بینید و اینکه چطور آن را می‌ بینید، تعریف می‌ کنند.
معماری، احساسات شما را هر روز تحت‌تأثیر قرار می‌ دهد و این موضوع تعجب‎ آور نیست اگر متوجه باشیم که روزانه چقدر زمان داخل ساختمان‌ ها صرف می‌ کنیم؛ حتی اگر بیرون آن نیز باشیم آن ‎ها ما را احاطه کرده‎اند. برای مثال، آمریکایی ‎ها بر اساس آمار، به ‎طور میانگین۹۰‌درصد زمان خود را در فضاهای داخلی می‎ گذرانند، با این‌حال بسیاری از ساختمان‌ هایی که داریم، ما را بدون نور طبیعی می‎ گذارند؛ ما را با سقف‌ های کوتاه و دلگیر، فقط پناه می‌ دهند و نیازهای شخصی، اجتماعی و محیطی ما را نادیده می‌ گیرند.
ما به‌ خصوص در دنیای کنونی مجبور نیستیم این‎ گونه تحت تأثیر ناخواسته‎ ها باشیم. ما می‌توانیم این نیروی قدرتمند را کنترل کنیم؛ برای آغاز دریافت این توانایی، فقط باید شروع به پرسیدن چیزهای بیشتری از ساختمان‌ های خود بکنیم و باعث شویم سطح آگاهی‎ مان از توانایی ‎های معماری افزایش یابد.
هم‌ اکنون انقلاب معماری در عصر ما اتفاق افتاده است. افراد به طور متوسط نسبت به گذشته، با توجه به فضای گفتمانی که توسط رسانه‌ های اجتماعی فعال شده، به‎ راحتی ایده ‎های خود را نشر و بیان می‎کنند. وجود حدود ۲‌میلیارد گوشی هوشمند در جهان، روش کاربرد معماری را تغییر اساسی داده و در عین‌ حال همه را به یک عکاس معماری تبدیل کرده‌ است.
عکس‌ هایی که در رسانه‌ های اجتماعی به اشتراک گذاشته می ‎شوند، ساختمان‎ ها را از موقعیت جغرافیایی خود، فراتر برده و سطح جدیدی از مشارکت عمومی را ممکن می‌ سازند. ما امروزه معماری را با یک فوریت بی‌ سابقه تجربه می‌ کنیم؛ پروژه‎ ها را از سراسر جهان دریافت کرده و در عین‎ حال مواد اطلاعاتی را برای یک مکالمه‎ ی جهانی در مورد ساختمان‌ ها و تأثیر آن‌ ها ایجاد می‌ کنیم.
این انقلاب ارتباطات، انتقاد راحت از محیط ساخته‌ شده در اطراف‎مان را میسر می‎سازد؛ حتی اگر این انتقاد فقط «اوه خدای من باشد!» یا «این مکان من را مورمور می‎کند». این بازخورد، معماری را از حوزه‎ ی انحصاری متخصصان و منتقدان برداشته و قدرت را در اختیار افرادی قرار می‌ دهد که مهم هستند: کاربران روزمره، «مردم».
ما شروع به اعلام دوست داشتن و متنفر بودن از مکان‌ ها کرده‎ ایم. معماران می‌توانند در زمان ‎های واقعی موردنیاز سخن ما را بشنوند و گاهی اوقات حتی به اجبار، وادار به دنبال ‎کردن ایده‌ های جدید مردمی، برای ایجاد راه‌ حل‌ هایی شوند که به مهم‌ترین مسائل اجتماعی و محیطی امروز پاسخ می‌ دهند.
در این دنیای جدید که در آن مردم، از ساختمان‌ های خود بیشتر سؤال می‌کنند، معماران دیگر تنها به هر سبک فردی و در هر زمان خاصی محدود نمی‌ شوند. مردم نمی‌خواهند کتابخانه‎ ی شهری آن‌ها در سیاتل شبیه کتابخانه‎ ی مادربزرگ‎ شان در نیوجرسی باشد. حتی امروز مورخان معماری دقیقاً نمی‌ دانند در حال‎ حاضر چه اتفاقی در حال رخ دادن است؛ زیرا همه چیز به هم وابسته و به‌ سرعت در حال تغییر است. در حقیقت، آن‌ ها هرگز هم نخواهند دانست که چه اتفاقی دوباره رخ می‎ دهد؛ زیرا آینده‎ ی معماری، گردبادی آشفته از آزمایش‌ ها و ارزیابی از عادت‌ های مورد قبول عامه است که مردم نقشی اساسی را در آن ایفا خواهند کرد.
این کتاب عموم مردم را به‌عنوان شریک معماری در نظر می‌گیرد. سؤالات و خواسته‎ هایی که ما می‌توانیم از ساختمان‌ ها و معماران بخواهیم، آینده‎ ی جدیدی خلق می‌کند که بسیار متفاوت از دنیایی است که امروز می‌ شناسیم. برخی از سؤالات این کتاب ممکن است احمقانه هم به نظر برسند. مثلاً: چه می‌ شود اگر یک گاو، خانه‌ی شما را بسازد؟ آیا ما می‌ توانیم در پساب شنا کنیم؟ آیا می‌ توانیم روی ماه زندگی کنیم؟ و بسیاری از سؤالات دیگر که این کتاب شما را با آن ‎ها رو به‌ رو می ‎کند. اما دویست سال پیش هم احمقانه بود که بپرسید: آیا من در آسمان زندگی خواهم کرد؟ و آیا در تابستان به یک ژاکت نیاز خواهم داشت؟ حالا که این آسانسورها و هواسازها ما را قادر می‌ سازند تا در ابرها زندگی کنیم و در اوج گرما منجمد شویم، باید سؤال‌ های خلاقانه‎ تری از معماری بپرسیم.
معماران این دانش را دارند که چگونه ساختمان‌ هایی را طراحی کنند که سبزتر، باهوش‌ تر و دوستانه‎ تر باشند و اکنون مردم شریک این بلندپروازی هستند. تمام صد مثال موجود در این کتاب، آغازگر پرسش‎ هایی است که شما و من و کل دنیا می‌توانید از معماری خوب درخواست کنید.

گفتار مترجم:

کتابی که پیش رو دارید فقط برای معماران نیست، برای مردم است تا با آگاهی‌ِ حاصل از پرسیدن به روش این کتاب، دامنه‎ ی مطالبات معماری ‎شان را افزایش بدهند. برای دانشجویان معماری‎ است تا ذخیره‎ ی اطلاعاتی و ایده‎ پردازی خود را تکمیل کنند و بخشی از معماران حرفه‎ ای تا از خلاقیت‌های موجود و موضوعات معماری آینده در سطح جهانی، آگاهی یافته و انگیزش و الهام بگیرند.
این کتاب، محصولی پرطرفدار از انتشارات کنفرانس تد(TED) در آمریکاست که با انتشار کتاب‌ هایی برگرفته از کنفرانس‌ های مرتبط، توانسته گامی موثر در جهت تغییر جهان بردارد. بنابر عادت کاوش در سایت تد و پس از تماشای کنفرانس مارک کاشنر، معمار، کارآفرین و مدیر مؤسسه‎ ی آمریکایی آرکیتایزر(Architizer)، با این کتاب آشنا شده و با تجربه ‎ی حضور دانشگاهی و لمس نیازهای کنونی، جای خالی آن را در بین گستره‎ ی منابع آشفته‎ ی داخلی حس کردم. کتابی که با موضوعات و ایده‎ های جالب و در هر صفحه با موضوعی جدید به نتیجه می ‎رسد و شما را کنجکاوانه و بدون خستگی وادار به خواندن متن و داستان صفحه ‎ی بعدی می‎کند. اما کتاب چه می‎گوید؟
«معماری آینده به دنبال پیچیدگی ‎های فرمی و بصری شگفت ‎انگیز، کانسپت‎ های فرازمینی و خیال‎ پردازی ‎های توهمی فردی عجیب و در اختیار طراح نیست. در نهایت سادگی و اجتماعی‌ بودن در کنار سایر محققان و برای اولین‌بار در تاریخ به‌ دنبال روش ‎هایی برای بهتر زیستن و با مردم بودن است. برای همین در این کتاب به تبلیغات نمایشی متعارف کار شگفت انگیز معماران شاخص پرداخته نشده ‌است. پروژه‎ ها یی مطرح شده ‎اند که به روش‌های خلاقانه مشکلی از اجتماع زیستی مردم را حل کرده و پاسخی برای بهتر زیستن روی کره‎ی زمین با مشارکت مردم داده‎ اند.» در واقع این کتاب، آلبومی از آثار معماران نیست بلکه اشاعه‌ دهنده ‎ی تفکری است که از سؤال بر می‎ انگیزد.
از دلایل مؤثر دیگر در انتخاب این کتاب، کمبود محسوس فضای اندیشه و ایده در محیط دانشگاهی امروز و ایجاد جرقه ‎ای برای پرداختن به علم در لبه، به جای مکررات هرساله‎ در طرح ‎های پیش‌ پا افتاده و بدون نتیجه‎ ی کاربردی است که سطح علمی مفید دانشگاه‎ ها را در حد تربیت تکنسین‎ های ترسیمی پایین آورده است. این که چرا دانشجویان، حرفه‌ ای‌ ها و حتی برخی از اساتید دانشگاهی به تقلید های تاریخی یا آنچه طراحی کلاسیک می‎ گویند و باعث نزول کیفی محیط علمی و شایسته‎ ی طراحان بازاری است، روی‎ آورده ‎اند، دلیل آشکاری دارد؛ برای اینکه فضای تفکر، اندیشه، نوآوری و خلاقیت یا توانایی آن وجود ندارد. این کتاب سعی می‎کند، مسیری اکتشافی برای معماران ترسیم کند تا ایده‎ هایی مهیج، علمی و مردمی برای پروژه ‎هایشان با کاوش دقیق در بطن پروژه بیابند و یا دست ‎کم روش ارجاع تاریخی را بیاموزند.