9 روش برای واقعی‌تر کردن رندرهای پروژه های معماری

در جهانی که وسایل نقلیه خودران، هوش مصنوعی (AI)، اینترنت اشیاء (IoT)، واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) تبدیل به عبارات عادی در سراسر جهان می‌شوند، عموم مشتریان بخش معماری، مهندسی و ساخت(Architecture, Engineering & Construction (AEC) انتظار خواهند داشت تا رندرهای با کیفیتی در فرایند طراحی ارائه شوند. افراد بسیاری تقاضای آینده برای این فناوری‌ها را پیش‌بینی کرده‌اند، اما عده کمی برای ادغام آن‌ها با یکدیگر آماده شده‌اند. کمپانی اینسکیپ (Enscape) سیستمی را توسعه داده است که چند عدد از این ویژگی‌ها را برای ایجاد تجربه‌های زنده، سه‌بعدی و فراموش‌نشدنی برای مشتریان با یکدیگر ترکیب کرده است. لذا در این مقاله به سراغ 9 روش برای هر چه واقعی‌تر کردن رندرهای پروژه های معماری خواهیم رفت.

1. نورپردازی را بشناسید

وجود ایراد در رندر نور روز بلافاصله به چشم می‌آید، حتی برای کسانی که در این کار تخصصی ندارند. با توجه به این امر و اهمیت نورپردازی در ساختمان‌هایی با مصرف بهینه انرژی، اهمیت رندر دقیق نور روز نمی‌تواند گزافه‌گویی باشد. گام اول برای شرکت اینسکیپ، انتخاب موقعیت پروژه بر روی زمین و مشخص کردن شمال جغرافیایی برای اطمینان از شرایط دقیق است.


همان‌گونه که مطالعات بسیاری نشان داده‌اند، نور روز تأثیر عمیقی بر سلامت و بهره‌وری انسان دارد. بنابراین، ما همواره باید نور را در ذهن به عنوان یک شیوه طراحی مقدس، به خاطر داشته باشیم. دانستن این امر مفید است که ما به عنوان طراح می‌توانیم به طور دقیق نورپردازی‌های طرح خود را در طول طراحی و با استفاده از رندر زمان واقعی اینسکیپ (Enscape) ارائه دهیم. و این امر نه تنها بر نور روز اعمال می‌شود، بلکه بر نور مصنوعی نیز صادق است زمانی که از نورسنج‌های ارائه شده توسط سازنده استفاده می‌کنیم (فایل‌های IES).

2. به افق گذشته نگاه کنید

هیچ چیزی بدتر از نگاه کردن به یک خط افق ساده و تخت در یک رندر نیست – این تصویر بلافاصله مصنوعی به نظر می‌رسد. گفته می‌شود، این یک اشتباه معمول است که جلوگیری از آن دشوار است. استفاده از افق‌های از پیش تنظیم شده به شما اجازه می‌دهد تا حسی دقیق از آنچه که محیط اطراف ممکن است شبیه آن باشد، ارائه کنید.


شما همچنین می‌توانید از یک skybox سفارشی استفاده کنید که از OpenFootage.Net دانلود شده‌اند و با استفاده از عملگر “Skybox as a background” (skybox به عنوان یک تصویر پس زمینه) در اینسکیپ، آن را اضافه کنید. OpenFootage دارای گزینه‌های پس زمینه‌ای زیادی است که رندر کردن آنها را به طور دقیق، آسان می‌کند.
چرا این کار بهتر از استفاده از فوتوشاپ است؟ در ابتدا، با توسعه طرح، تصویر باقی می‌ماند. سپس همان پس زمینه از اتاق‌ها و زوایای متفاوت قابل مشاهده خواهد بود که موجب صرفه‌جویی زمان برای رندر، می‌شود.

3. استفاده از بافت‌های پیشرفته

اینکه از متریال پیشرفته جدید Revit 2019 استفاده می‌کنید یا اینکه نتایج مشابهی می‌توانند با ویرایشگر متریال اینسکیپ به دست آیند، توسعه و استفاده از بافت‌های با کیفیت بالا همواره ایده خوبی است. دو مثال نشان داده شده در پایین، تأثیر زیاد و پویایی بافت‌های با کیفیت بالا را برجسته می‌کنند.


اگر شما نرم‌افزار Autodesk Revit را به صورت نصب شده بر روی سیستم خود دارید، می‌توانید از مسیر زیر در کامپیوتر خود، به بافت‌های زیادی دسترسی داشته باشید:
C:Program Files (x86)Common FilesAutodesk SharedMaterialsTextures3Mats
در این پوشه همچنین، فایل‌هایی را پیدا خواهد کرد که از متریال پیشرفته جدید همچون norm، refl و rough پشتیبانی می‌کنند.

4. Bump را به خاطر داشته باشید

در هنگام توسعه متریال، به یاد داشته باشید تا نقشه‌های برجستگی‌ها (bump maps) را حتماً اعمال کنید، زیرا تأثیر سریعی بر کیفیت متریال و تصویر نهایی دارد. برای مثال، به خطوط سایه نازک که در هر آجر در تصویر زیر اضافه شده‌اند، نگاه کنید. و یا درباره پارچه‌ای که بر روی مبل و صندلی عثمانی بسیار راحت به نظر می‌رسد، به علاوه رگه‌های چشمگیر چوب با برجستگی‌هایی در کف، چه نظری دارید؟


اهمیت استفاده از نقشه‌های برجسته نمی‌تواند بیش‌ازحد مورد تأکید قرار گیرد. تشخیص یک تصویر به عنوان رندر و باور اینکه این تصویر به صورت عکس گرفته شده، متفاوت است.

5. معماری برای مردم

جای تعجب نیست که معماری با وجود مردم و درهم ریختگی، واقعی‌تر به نظر می‌رسد. دو تصویر زیر، خود گویا هستند: قابل‌قبول در مقابل قابل‌اعتماد!


استفاده از محتوای RPC می‌تواند یک تصویر را از تصویر عالی به تصویر شگفت‌انگیز بدل کند. کتابخانه‌هایی با محتوای مجانی و پولی وجود دارند که به شما کمک می‌کنند تا افرادی را به پروژه معماری خود اضافه کنید. با اندکی تلاش، می‌توانید با استفاده از محتوای RPC سفارشی، به چیزی حتی بیشتر از واقعیت دست یابید. همچنین نگاهی به بازبینی منابع آزاد بیشتر برای پروژه‌های معماری داشته باشید.

6. واقعیت به معنی کامل بودن نیست

در واقعیت، هیچ چیز کامل نیست. بنابراین چرخاندن یک صندلی، افزودن یک مبل یا قرار دادن یک مجله، می‌تواند به ترکیب‌بندی شما کمک کند. زمانی که محیط را تنظیم کردید، اشیاء را به صورت تصادفی بچرخانید. همچنین مقیاس گیاهان را اندکی تغییر دهید.

7. پروکسی‌ها بهترین کمک به شما برای پروژه‌های بزرگ است

برای کمک به عملکرد در مدل خود، از پروکسی‌ها استفاده کنید. این المان‌های پیچیده به صورت اشیاء ساده‌سازی شده به نظر می‌رسند، برای مثال در اسکچاپ و سپس با هندسه‌ها و متریال بسیار پیچیده‌تر در اینسکیپ جایگزین می‌شوند. در دو تصویر زیر، مدل اسکچاپ دارای یک مدل اسکچاپ کاملاً متفاوتی است که به عنوان یک پروکسی قرار داده شده است. زمانی که اینسکیپ باز است، مدل مرجع اسکچاپ (SketchUp) استفاده می‌شود. قفسه کتاب با وسایل، به خودی خود، یک فایل به حجم MB 16 است که دارای 106 هزار گوشه، 43 هزار وجه و 52 متریال است. همان‌گونه که می‌توانید تصور کنید، جعبه قاب چوبی ساده، مدل اصلی اسکچاپ شما را شکل خواهد داد که بسیار بهتر عمل می‌کند.

8. نمای صحیح را بیابید

یافتن پرسپکتیو کامل، یک هنر است. اما چندین قانون اساسی وجود دارند که می‌توانند کمک‌کننده باشند. اولاً، منظری را از نقطه دید یک انسان تشکیل دهید. ثانیاً از هم‌ترازی یا هندسه همپوشانی جلوگیری کنید که می‌تواند پتانسیل سردرگمی به وجود بیاورد. سپس در صورت امکان، نماهای خارجی را به همراه پوشش گیاهی مثل شاخه‌های درخت در پیش‌زمینه‌ی تصویر، تنظیم کنید. در نهایت، از تجسم شکل در روبروی یک صفحه خودداری کنید، همچون یک دیوار مجاور، زیرا این کار می‌تواند تناسبات یک فضا را اشتباه جلوه دهد – نقطه دید را به سمت چپ و راست تغییر دهید تا زاویه بیشتری را مشاهده کنید.
اگر چیز دیگری وجود نداشته باشد، اختصاص لحظه‌ای برای بازنگری ترکیب منظر، می‌تواند موضوعاتی را آشکار کند که می‌توانند به راحتی برطرف گردند. با به خاطر سپردن تمامی این موارد در ذهن، یکی از راحت‌ترین کاربردهای اینسکیپ (Enscape) توانایی آن در ایجاد تنظیمات ظریف در زمان واقعی است، به‌طوری‌که می‌توانید به سرعت پرسپکتیو کامل را بیابید.

9. منظر خود را دقیق‌تر تنظیم کنید

با وجود یک مدل که به‌خوبی توسعه‌یافته است، افزودن یک لایه‌ی بیشتر ظریف سازی، امکان‌پذیر است: عمق دید و میدان دید. این دو ویژگی نتایجی را به وجود می‌آورند که یک دوربین فیزیکی را تقلید می‌کنند و می‌توانند شگفتی بسیاری به همراه داشته باشند که آیا تصویر واقعی است یا تصویر تولید شده توسط کامپیوتر است (Computer-Generated Imagery-DGI). میدان دید تعیین می‌کند که چه مقدار از تصویر در نمای ارائه شده، قابل مشاهده است. یک منظر عریض‌تر کمک می‌کند تا کمبود بینایی محیطی جبران شود، اما این کار فقط برقراری تعادل است – تصویر هر چه عریض‌تر باشد، اعوجاج آن بیشتر می‌شود. عمق دید چیزی است که موجب تاری پیش‌زمینه یا پس‌زمینه می‌شود. ارائه تمامی اشیاء و یا پرده‌ها در یک تنظیمات جهان واقعی، امکان‌پذیر نیست؛ استفاده از عمق دید برای تار کردن جزئی بخش‌های هدف از تصویر می‌تواند به ساختن یک حس کلی از واقعیت کمک کند.
نتیجه‌گیری
به نتایج متوسط راضی نباشید. از این 9 گام برای ایجاد رندرهای واقعی‌تر نهایت استفاده را ببرید. با در دست داشتن این تکنیک‌ها، حتی در جزئی‌ترین پروژه‌ها نیز هیجان ایجاد خواهید کرد.
از نرم‌افزار اینسکیپ و این تکنیک‌ها در پروژه بعدی خود استفاده کنید تا همه حتی رقبای خود را تحت تأثیر قرار دهید. زمانی که شخصی از شما می‌پرسد "از چه نرم‌افزاری استفاده می‌کنید؟" این پرسش را یک تعریف و تمجید قلمداد کنید. به علاوه اینکه برنامه اینسکیپ را می توان با نرم افزارهای معماری همچون اسکچ آپ، راینو، رویت و آرشیکد همسان سازی نمود.

تحربربه معماری آرل
منبع: archdaily.com