خیابان لُنس دیل ملبورن

معماران : معماران بی کی کی
مکان سایت : دندنانگ، ویکتوریا، استرالیا
تیم پروژه : سیمون نوت، پری لتلین، اسکات آدامس، لیزا هووارد، نوله ته، لین تان، مایکل راپر، مایکل وایت
مساحت : 70000 مترمربع
سال ساخت : 2011
عکاس : جان گالینگز
معمارهمکار: طراحی شهری و لنداسکیپ تیلور کایتی لتلین
مدیر پروژه : شهرداری ویکتوریا
سازنده : برادران کانتری
عمران، سازه : آروپ
نورپردازی : الکترولایت



خیابان لنس دیل در دندنانگ مرکزی، نخستین پروژه زیر ساختی می باشد که به عنوان بخشی از ابتکار و باززنده سازی دولت ایالتی مرکز دندنانگ ارائه شده است.

این ابتکار در جستجوی بازگرداندن دندنانگ مرکزی به عنوان پایتخت جنوب شرقی ملبورن می باشد و یک انرژی، فعالیت و ملایمتی جدید را برای قلب این مرکز شهری غنی و متنوع به ارمغان می آورد.

دندنانگ مرکزی دارای غنای فرهنگی منحصر به فرد، یک بازار تولیدی پویا، حوزه هنرهای نمایشی و بخش خرده فروشی متمایز می باشد که با وجود رکود اقتصادی شهر در بیش از چندین سال، نقش خود را در شخصیت اجتماعی کلی و حوزه عمومی ایفا می کند.

خیابان لنس دیل از لحاظ تاریخی، ستون فقراتی موفق در خرده فروشی بوده و در سالیان اخیر به یک مسیر شریانی اصلی توسعه یافته است که قلب خرده فروشی را کالبدشکافی کرده و منطقه ای فیزیکی و روانی برای مکث در شهر خلق می کند.

رویکرد این تیم طراحی به پروژه های طراحی شهری با این وسعت به صورتی درمانی می باشد در حالی که تصدیق می کند یک طراحی شهری موفق نباید با یک برنامه ثابت باشد و در عوض باید ایده های کلیدی که کاتالیزوری اساسی برای تغییر می باشد را ارائه دهد.

به همان اندازه این پروژه تحقیقات مداوم تیم طراحی را به جایگیری و استراتژی هایی پیش می برد که براساس شخصیت های محلی ساخته می شود در حالی که راه حل های مثبت برای تغییر جهت تقویت و توانمندسازی جوامع ارائه می دهد.

خیابان لنس دیل توسط یک دوره مشورت های گسترده انجام شده بوسیله شهرداریِ ویکتوریا و شهر بزرگتر دندنانگ شکل گرفته که شخصیت های فرهنگی و فیزیکی ارزشمند شهر را شناسایی کرده و اجزای آرمانی عقاید ما را فراهم می آورد.

خیابان لنس دیل توسط نقشه های جامع ما و مسترپلانهایی برای شهر تکمیل شد تا تحولی در طراحی شهری خیابان لنس دیل به همراه ساخت با کیفیتی متمایز را تضمین کند.



دیدگاه این تیم طراحی برای خیابان لنس دیل براساس تعدادی از حرکت های استراتژیک ساخته شد:

• ارتباطات : به جای مانعی قابل توجه بودن، خیابان لنس دیل به یک کاتالیزور ارتباطی کلیدی تبدیل شد که ارتباطاتی خوانا و صریح بوسیله خیابانها به هر یک از نقاط عمومی و کلیدی شهر را پرورش می دهد.

• زندگی خیابانی : ایجاد یک بلوار به یاد ماندنی، متحرک در امتداد طول آن و ارتباط دهنده طیف وسیعی از فضاهای تجاری ظریف، لبه های خرده فروشی فعال و پارک های کوچک به میادین تجمع.

• پیوستن به ریخت شناسی شهری : تضمین اینکه خیابان لنس دیل سازمان یافته تا بر اساس ساختار شهری قابل توجه از شهر ساخته شود در حالی که الگوهای فضایی ظریف موجود را بهبود می بخشد.

• حفاظت از اماکن شهری با ارزش : شناسایی خیابان لنس دیل و محوطه های مجاور آن به عنوان فرصتی قابل توجه برای درمان مقاصد فرهنگی مداوم و خلق فرصت های جدید برای مکانهای شهری و فعالیت هایی به منظور توسعه.

• سرمایه گذاری و تعالی طراحی : ایجاد فرصت هایی برای سرمایه گذاری و توسعه بیشتر از طریق خلق یک تجربه غنی و پایدار در منطقۀ عمومی.




خیابان لنس دیل به عنوان یک بلوار بزرگ با تمرکز عابرین پیاده تصور می شد. به واسطه ترافیک به یک باند مرکزی تعریف شده توسط چهار ردیف از درختان متمرکز شد. در مجاورت میدان خرده فروشان، میدان های خطی دارای درختان وسیع، محدوده های ترافیکی مشترک و باغ های خطی، محدوده ای برای عابرین پیاده به زیبایی و شکوه فراهم می آورد. این طراحی نمونه ای از یک رویکرد میان رشته ای به ساخت و ساز از شهر است که شامل تخصص در سراسر طیف گسترده ای از رشته ها و ارتباط مستمر با سرمایه گذاران کلیدی است.



منبع : معماری نیوز