معماری با رنگ سیاه: طراحی در طیف رنگ فضاهای مشکی یا تیره چگونه است؟

نور و سایه، بیشتر با زبان معماری قرن بیست و یکم قابل درک است. از شاخص ترین سبک های معماری که در گذشته با خصلت نور و سایه فضاهای خود را طراحی می کردند، می توان به معماری سنتی ژاپنی اشاره کرد که فضاها را با نور کم طراحی می کردند و در نوع خود کسل کننده بودند. از سوی دیگر معماران مدرن و مینیمالیسم به واسطه درخشندگی نور، فضاهای روشن و سپیدی طراحی می کنند تا از بازتاب نور به عنوان یک منبع تکراری بهره ببرند. 
با این حال در طول چند سال گذشته، فضاهای تاریک، سیاه و سایه دار خود را به زبان معماری مینیمال معرفی می کنند و فرصت های جدیدی را برای طراحی با نور و متریال های جدید فراهم کرده اند.در این مطلب گزیده ای از بهترین طراحی فضاهای معماری به رنگ تیره ارائه کرده ایم که به واسطه فضای سایه وار یا تیره خود شاخص شده اند. رنگ تیره در معماری فضاهای معاصر زیر یک عنصر شخصیتی است که آن محیط را به واسطه پارادکس نور و رنگ تعریف کرده، و در عین حال یک محیط دراماتیک را به نمایش گذاشته است.