ساخت سازه های معمارانه در شرایط سخت

تحریریه معماری آرل

گروه تحقیقاتی مبتنی بر دانشگاه MIT با ابداع یک روبات بافنده به نام Fiberbots، پلت فرمی ایجاد نموده که به صورت خودکار شروع به ساخت فرم توسط بافت کرده، و برای رخدادهای پس از حادثه مورد استفاده  قرار می گیرد. دلیل ساخت چنین پروژه ای معماری با سرعت اجرای بالا در مواقع اضطراری است. این روبات می تواند با استفاده از نوآوری های شرکت های تکنولوژیک در تولید متریال های جدید، ساختارهای پیچیده را به اجرا در بیاورد. این روبات های کوچک می توانند با استفاده از رشته های فیبر شیشه ای، ساختارهای لوله ای قدرتمند را ایجاد کنند که توان مقاومت در برابر نیروهای زیادی را داشته باشد.

طراحان رباتیک دانشگاه MIT، سازه های ساخته شده توسط ربات ها را در اقلیم های شدید و مناطق حادثه خیر امتحان کرده اند. Fiberbots یک پلت فرم تکنولوژی-معماری است که تولید ساختارهای بزرگ با کیفیت و دقت بالا امکان پذیر می سازد. این عوامل رباتیک می توانند اطلاعات محیطی که درون آن فضا قرار دارند را تحلیل نموده و مقدار بافت مورد نظر را برای آن فضا در نظر بگیرد. این سازه های می توانند به صورت موازی ساخته شده، یا یک ساختار ترکیبی به هم پیوسته را تشکیل دهند. روبات ها از یک سنسور تشکیل شده اند که بازخوردی مناسب از فضا را دریافت کرده تا میزان طول و انحنای هر سازه لوله ای را تعیین کنند و بر اساس یک پروتوکل مبتنی بر سفارش سازی فضا، شرایط محیط زیست و میزان عمق فاجعه در منطقه، بافت و سرعت ساخت سازه را مدیریت کند.

تیم 16 نفره ربات ها در دانشگاه MIT ساخته شده و یک سیستم مبتنی بر کنترل خودکار آنها ایجاد شد. ربات ها در داخل کشور ساخته شده و به صورت خودگردان یک سازه 4.5 متری را تولید نموده اند. این سازه در طول گذر زمستان ماساچوست بیرون از ساختمان قرار گرفته بودند تا پتانسیل بالقوه این فناوری را در شرایط سخت مورد آزمایش قرار دهند. Fiberbots از یک رویکرد و مفهوم هجوم و ازدحام جهت تولید دیجیتال در فرمتی انبود بهره برد تا ساخت ساختارهای دیجیتالی را امکان پذیر کند و از چنین سیستمی در تولید اشیا و محصولات بزرگتر بهره ببرد. حمایت از ساخت و سازهای غیرلایه ای با ارائه فرایندهای جدید ساخت و ساز توسط سیستم های رباتیک، و چاپ/بافت به جای ساخت/نصب بسیار مقتصادانه تر خواهد بود. بخصوص اینکه این سیستم می تواند با توجه ویژگی های محیط، پاسخگوتر و سازگارتر عمل کنند.

پروژه ساخت و ساز چاپی بخشی از ماموریت MIT به شمار می رود تا با این روش ها، واحدهای تولیدی را توسعه داده و در عین حال مواد قابل انطباق و چندمنظوره برای ربات ها را ذخیره کنند. MIT قصد دارد در چارچوب تحقیقات خود ثابت کند که پروژه آنها در هر مقیاسی قابل اجراست: از مقیاس میکرو، به تولید محصول و به طور خاص برای ساختارهای معماری. 







تحریریه معماری آرل
منبع: archdaily.com