این مکان فضایی برای افراد نابغه جهت تحقیق و نوآوری است. و تنها روح معماری می تواند بنایی فراتر از یک ساختمان خلق کند، فضایی که الهام بخش است.
ساختمان اداری توربوسیل در پارک فناوری پردیس واقع در حومه شهر تهران قرار دارد. سازمان پارک، طراحی بخش هایی از پارک را به عهده معماران جوان و خصوصی کشور گذاشته است. این رویکرد به جوانان فرصت مطرح شدن و شکوفایی می دهد. این ساختمان به عنوان مرکز رشد بهره برداری خواهد شد. ساختمان پیشنهادی در زمینی به وسعت 1300 مترمربع واقع شده و از 3 جهت هم جواری ندارد. علیرغم کوچک بودن متراژ طرح، وجود پارامترهای متعدد این پروژه را تبدیل به یک ساختمان پیچیده کرده است.
خلاقیت تلفیق زیرکانه ای از نظم و بی نظمی است. نگرش غالب در طراحی، رسیدن به تعاملی مناسب میان فناوری و سادگی بوده و با ایجاد هماهنگی میان سایت و محوطه سازی و عملکرد این دیدگاه تحقق یافته است.
همچنین برای ایجاد ارتباطات فضایی، دیاگرام فیزیکی پیشنهاد داده شده جهت سازمان دهی عناصر ساختمان یک فرم هرمی است. اتصالات این فرم هرمی با تقسیم کل پروژه به سطوح افقی و بااتصال تمام طبقات به آسانسوری شفاف جهت ایجاد اتصالات عمودی به دست آمده است. در این نوع تقسیم بندی، بخش های مختلف ساختمان می توانند استقلال خود را حفظ کنند. دفاتر در سطوح بالا و کارگاه ها در سطوح پایین تر در محوطه ی شفافی که از ورودی قابل رؤیت است قرار دارند. به این ترتیب بازدیدکنندگان از تولیدات شرکت آگاهی پیدا خواهند کرد.
نقاط مهمی که در طول فرایند طراحی بیشتر موردتوجه قرارگرفته، عبارت اند از:
- پیوستگی در چشم انداز سایت
- کنترل دما (گرما)
- استفاده از انرژی تجدید پذیر
- جمع آوری آب
با در نظر گرفتن تمامی نکات ذکرشده در فوق، نهایتاً طراحان این فرم را انتخاب کرده اند. به علت حفظ خط آسمان و یکپارچگی لندسکیپ، حجم ساختمان با شیب 30 درجه ای که زاویه مطلوب پانل های خورشیدی این منطقه برای نصب بر روی سقف است، از زیرزمین به بیرون آمده است. این فرم خاص، یک گوشه مثلثی شکل در قسمت شمال حجم ایجاد کرده و طراحان این قسمت را برای ورودی ساختمان در نظر گرفته اند زیرا مردم را به داخل ساختمان جذب می کند.
به علت راندمان بالای کارمندان در دفاتری که نور طبیعی مناسب دارند، شفافيت در نما، یکی از موضوعات اصلی در انتخاب مصالح نما بوده است. با توجه به شرايط آب وهوای منطقه و مصالح شفافی که در نما طراحی شده گرمای بالایی وارد ساختمان می شود، به این دلیل تمهیدات مناسبی جهت کنترل این مسئله در نظر گرفته شده است. درنتیجه، یک حجم شیشه ای دوپوسته طراحی شده است.
سطح داخلی این شیشه با شیشه ی فتوکرومیک و سطح خارجی آن با ورق های شیشه ای تختِ سبک وزن طراحی شده است. همچنین پوسته بیرونی حجم که به صورت شبکه های عمودیِ بریده شده ی مکعب شکل در نظر گرفته شده اند باعث ورود نور به داخل ساختمان می شوند. از سوی دیگر برای جلوگیری از نور ناخواسته غرب، اندازه شبکه ها در آن سمت تغییر کرده و در جهت هایی که نور مطلوب وارد ساختمان می شود اندازه شبکه ها بزرگ تر شده است. علاوه بر این، جبهه شمالی ساختمان نور قابل توجهی دریافت می کند و میزان نور دریافتی در جبهه جنوبی ساختمان مطابق با نور موردنیاز بام سبز است.
بریدگی تیزی در سقف شیب دار وجود دارد که حس امتداد را به بیننده القا می کند و مسیر همواری از زمین تا سقف به وجود می آورد. این لبه، نور طبیعی را به صورت غیرمستقیم به تراس های سطوح پایین تر می رساند، علاوه بر این، فرصتی برای تهویه هوا در این محل به وجود می آورد و هردو ویژگی به ایجاد مناطق راحتی در تراس ها کمک می کند. تراس ها نقش چندمنظوره ای در ساختمان ایفا می کنند؛ تراس بالایی مکانی برای گرد هم آمدن و ارتباطات اجتماعی میان بازدیدکنندگان و کاربران است و تراس های پایینی برای استراحت کارکنان در نظر گرفته شده اند.
موقعیت: تهران
طراحی شده توسط: مهندسین مشاور موج جدید (لیدا الماسیان / شاهین حیدری)
کارفرما: شرکت توربوسیل تک (Turbosealtech)
وضعیت: در حال ساخت
تحریریه معماری آرل
منبع : اتوود، archdaily
مطالب مشابه
همراه معماری آرل باشید