بازسازی موزه نیانجینگ چین: از مرز سنت گرایی به مدرنیته

بازسازی موزه نیانجینگ چین یکی از آن پروژه های تلفیقی بین معماری مدرن و نمای سنتی می باشد که با هدف ترویج فرهنگ کشور مذکور به اجرا رسیده است. موقعیت موزه نیانجینگ در داخل دروازه ژونگ شان نزدیک کوهستان بنفش واقع شده که یکی از مناطق قدیمی کشور چین محسوب می شود. ساخت سالن اصلی در سال 1935 آغاز شده بود، اما به دلیل جنگ با کشور ژاپن ساخت آن متوقف شد و پس از جنگ سالنی برای نمایش در سال 1999 به مجموعه اضافه گردید. فاز دوم طراحی و بازسازی مجموعه دارای فلسفه طراحی کاملا متفاوت نسبت به ساختمان اصلی بود.

این پروژه یک بازسازی و گسترده سازی یک مجموعه فرهنگی بود. موزه نیانجینگ حاصل کار نسل معماران قدیمی درگذشته و طراحان امروزی می باشد تا بهترین فرمت موجود را برای این ساختمان کلاسیک خلق کنند. فرم ساختمان بر اساس سبک مدرن طراحی شده تا در طول زمان تغییرات کاربری و بازسازی سهل باشد. به واسطه سبک مدرن و حجم مکعبی ساختمان، تلفیق یک سبک مدرن/کلاسیک بر روی نما بسیار راحت تر شد.

طراحی نمای موزه بر اساسا یک مفهوم سنتی با علم عملکرد فضایی شکل گرفته است. المان های باستانی معماری چین با الگویی سنتی بر روی سقف و دیوارهای مجموعه تعبیه شده اند و به عبارتی امضای طراحان به عنوان ارجاع طرح خود به گذشته است. این ویژگی های معماری سنتی حافظه تاریخی شهر را به نمایش می گذارد. به عبارتی واژه های گسترش، ادغام و بازسازی در این پروژه معنا پیدا کرده اند. 

پس از اندازه گیری و محاسبات دقیق پروژه، سقف سالن نمایش آثار قدیمی 3 متر افزایش یافت. بنابراین ارتفاع ساختمان موزه کمتر از ساختمان های اطراف خود نیست. این تغییر بدون تخریب یا طرح کلی مجموعه کوه بنفش صورت گرفته تا خط نمای ساختمان اصلی بدون تغییر باشد. طراحی نما توسط متریال سنگ به اجرا رسیده و تلفیقی از سبک مدرن و سنتی است. الحاقات سنتی نما با خطوط باستانی چینی یک بعد نسبتاً خشن و محافظه کارانه ای برای کالبد مجموعه بوده و کلیت ساختمان را بیشتر به یک فضای دفاعی تبدیل کرده است.

برای طراحی داخلی تصمیم گرفته شد از متریال مس به عنوان تزئینات داخلی استفاده شود. پوشش های پر زرق و برقی که در دکوراسیون داخلی به کار رفته، یک نوع لعاب برای بافت قدیمی مجموعه می باشد. می توان اظهار داشت که کالبد قدیمی تحت پوشش و حفظ متریال جدید قرار گرفته است. پله های چوبی که عرصه ورودی به سالن اصلی را متصل کرده اند، بیش از 80 سال قدمت داشته و جز برنامه های حفظ هویت بنا می باشند. طراحی دکوراسیون داخلی، استند ها و ویترین ها همگی تغییر کرده و بر اساس متد و تکنولوژی روز ساخته شده اند.



















تحریریه معماری آرل
منبع:archdaily.com