فیلم شکل آب برنده اسکار بهترین طراحی صحنه و فیلم 2018

تحریریه معماری آرل

بامداد امروز مراسم اسکار 2018 با میزبانی جیمی کیمل به پایان رسید و برندگان سینمایی یک سال گذشته در شاخه های مختلف معرفی شدند. سایت گروه معماری آرل به رسم هر سال به تحلیل و بررسی بهترین طراحی صحنه می پردازد. شاید انتخاب فیلم شکل آب (The shape of water) در شاخه بهترین کارگردانی، بهترین فیلم و بهترین طراحی صحنه ما را غافلگیر کرد. به شخصه فکر می کردم جایزه کارگردانی و فیلم به فیلمی اعطا شود که داستانش ریشه های واقعی با شاخصه های تاریخی یا اجتماعی داشته باشد. فیلم هایی که از داستانی ساختارشکن یا فانتزی داشته و در مراسم اسکار موفق بودند انگشت شمار بوده اند. به همین دلیل در ادامه خلاصه ای از ویژگی هایی طراحی صحنه و داستان این فیلم را در ادامه بررسی کردیم تا تفاوت آن را به سال های گذشته و انتخاب داوران نشان دهیم.

گیِرمو دِلتورو کارگردان مکزیکی هالیوودی در طی سالها فعالیت زیادی در داستان فانتزی با ویژگی معرفی هیولاهای مخوف داشته است. از ساخت پسر جهنمی گرفته تا هزار توی پَن، بلید 2 و حالا هم شکل آب. فیلم های دلتورو جایگاه ثابتی بین منتقدان دنیا داشت و همه از سبک روایی داستان های او لذت می بردند و اکثرا نقدها به فیلم هایش مثبت بود. اما انتخاب فیلم او به عنوان برترین اثر سال کمی دور از عادات اسکار و سیاست های آنها بود. البته منظور ما این نیست که فیلم شکل آب فیلم متوسط یا معمولی است. اما باور کنید ما هم به چنین ساختارشکنی هایی از اهالی هالیوود عادت نکردیم. 

پاول آستربری طراح صحنه فیلم شکل آب زمانی که متوجه شد که فیلم به صورت سیاه و سفید ساخته نمی شود دچار استرس شد. چون داستان خاکستری دلترور نیازمند فضایی خاکستریی بود و آستربری می خواست که بسیاری از فضاها را طوری بسازد که مشکلاتشان در تصویر سیاه و سفید مشخص نشود و با کمی ویرایش تسوط تیم جلوه های ویژه کار پایان یابد. اما رنگی ساخته شدن فیلم سختی های طراحی صحنه را دوچندان کرد. اول از همه انتخاب رنگ و سایه های موجود در فضا بود که می بایست به تِم داستان و مود کارهای دلتورو همخوانی داشته باشد. استفاده از رنگ سبز، سبز-آبی و خاکستری با فام چرک کار ساخت وسایل و دکوراسیون را سرعت بخشید. 

اکثر دکورهای مربوط به فضای مخفی سازمان تخیلی بودند و انتخاب رنگ های مناسب در باورپذیری آنها نقش عمده ای داشتند. بخصوص آزمایشگاهی که هیولای داستان ما در آن قرار داشت، به طرز چشم گیری به طراحی بدن هیولا شباهت دارد. آستربریو تیم کارگاه او 4 هفته در آزماشیگاه های مختلف به تحقیق و جمع آوری اطلاعات در آزمایشگاه ها و تأسیسات صنعتی پرداختند تا مدل های اولیه خود را در ذهن شان بسازند. 

تیم طراحی بخش هایی از ساختمان اندروز در تورنتو را برای فیلم برداری سکانس های آزمایشگاه انتخاب کرده بود و توسط تیم ساخت دکور و جلوه های ویژه آن را در انتها تکمیل کردند. فضای فیلم های دلتورو شامل رنگ های تند و محیط های سرکش است. این پروژه هم نسبت به کارهای قبلی او مستثنی نبود. با ایت حال شیمی فضای آزمایشگاه و خانه، جایی که الایزا و مرد دوزیست روابط عاشقانه خود را دنبال می کنند فیلم را به یکی از شاهکارهای فانتزی سینمای مدرن تبدیل کرده است. 

ایده شکل گیری فیلم " شکل آب " آنطور که خود گیلرمو دل تورو بیان کرده، در هنگام صرف یک صبحانه دو نفره در سال 2011 به ذهن او رسیده است اما 6 سال زمان نیاز داشته تا بتواند تمام جزئیات فانتزی که همواره مورد علاقه او بوده را وارد داستان نماید. نمایش های اولیه فیلم در جشنواره های مطرح سینمایی از جمله جشنواره فیلم ونیز و تورنتو افتخارات بزرگی برای او به همراه داشت و می شد حدس زد که او پس از " هزارتوی پن " بار دیگر با اثری موفق به سینما و جشنواره های سینمایی بازگشته است. 

داستان فیلم در سال 1962 رخ می دهد. دوران جنگ سرد که طی آن آمریکا و شوروی تمام قوای نظامی خود را در حالت خاموش علیه یکدیگر به کار گرفتند تا برتری خویش را به اثبات برسانند. در فیلم ما با زنی به نام الایزا ( سالی هاو هاوکینز ) آشنا می شویم. نظافتچی یک آزمایشگاه فوق محرمانه آمریکایی که قادر به گفتار نیست. الایزا زندگی یکنواخت و بی روحی دارد و به نظر می رسد که خیلی هم امیدی به آینده نداشته باشد تا اینکه وی در آزمایشگاه با موجود آبی رنگ ناشناخته ای آشنا می شود و...

تحریریه معماری آرل
منبع: Arel.ir & indiewire.com