طراحی آپارتمان مسکونی ملک در اصفهان، رتبه سوم مشترک جایزه معمار 96

معمار: دفتر معماری پیرامون
موقعیت پروژهک اصفهان، ایران
تیم طراحی: آناهیتا شادکام، مسیح مُشک فروش
متراژ پروژه: 850 متر مربع
سال اتمام ساخت: 2017

ساختمان مسکونی ملک در زمینی به مساحت 303 متر مربع ساخته شده و شامل آپارتمان های 180 متری می باشد. وظیفه طراحان این بود که 6 آپارتمان را در یک ساختمان 4 طبقه را ارائه دهند که از محدودیت هایی به شمار می رفته که شهرداری برای تیم معمار وضع کرده بود. بر اساس ضوابط شهرداری در این منطقه، ارتفاع و تعداد آپارتمان ها نمی بایست از یک حدی تجاوز کند. پس از مطالعات و تجزیه و تحلیل های فراوان به یک راه حل برای رفع مشکلات و محدویت های این پروژه دست یافتند. تعبیه چهار واحد (90 متر مربع) در دو طبقه اول، و دو آپارتمان (180 متر مربعی) در طبقات فوقانی قرار گرفته اند. 

مفهوم طراحی

ایدئولوژی "معماری عملکردگرا" در سبک معماری مدرن نشان داده می توان با خلق یک دیاگرام صحیح دو حوزه متمایز را تقسیم کرد که شامل تقسیم بندی فضاهای عمومی و خصوصی می باشد.  این در حالی است که نوع سازماندهی فضاهای خصوصی و عمومی در خانه و چگونگی ارتباط بین آنها، در تمایل افراد یک خانواده به حضور در جمع خانواده و همچنین حفظ خلوت شخصی افراد خانواده موثر است. به نظر می‌رسد تفکیک بیش از حد فضاهای خصوصی و عمومی در مسکن معاصر ایران، موجب رشد فردگرایی و تهدید فضای صمیمی خانه و مفهوم زندگی در میان خانواده شده است.

این پروژه با هدف بهبود تعاملات فردی بین ساکنین ساخته شده است. به همین جهت به جای تفکیک دو قلمرو خصوصی (فردی) و عمومی (جمعی)، طیف گسترده ای از فضاهای منحصربه فرد مانند: فضایی خلوت با خانواده، خلوت در کنار جمع و خانواده و فضای خلوت شخصی در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال در قلمرو «خلوت در کنار جمع خانواده»، امکان بروز فعالیت های شخصی همانند مطالعه، بازی کودک، کار با کامپیوتر، اتوکردن و ... که نیاز به خلوت زیادی ندارند، در کنار جمع خانواده وجود دارد. همچنین با محوریت مفهوم خانواده در تعریف خانه، قلمرو جمعی (خانواده) نقش سازمان دهنده مرکزی برای قلمروهای فردی را ایفا می کند.

برای تحقق ایده های فوق آپارتمان طبقه سوم در مرکز ساختمان طراحی شده است. در حالی که واحد بالای آن به فضای راحت و دنج منتقل شده تا یک حیاط و آسمان را برای  واحد ها خلق کند. در هر دو واحد تمام فضاهای دیگر در اطراف فضای عمومی مرکزی احاطه شده اند. با این روند سازماندهی فضاهای زندگی در اطراف مرکز منطقه عمومی چیز جدیدی نیست و پیش از این پروژه دارای پیشینه تاریخی در مسکن ایرانی داشته است. تلفیق فضاهای عمومی و خصوصی در یک فضای مسکونی ابتدا در یونان باستان مورد استفاده قرار گرفته است. در مرکز این خانه، خانواده ها جمع بودند و اتاق ها مانند بازو در اطراف هسته خانه شکل می گرفتند. 






















تحریریه معماری آرل
منبع:archdaily.com