نویسنده : تحریریه معماری آرل
تاریخ : دوشنبه , ۱۳۹۶/۰۴/۰۵ ۱۱:۲۱
تحریریه معماری آرل
به مناسب برگزاری "نمایشگاه پرویز تناولی و شیرهای ایران"، دوشنبه های هنر تجسمی این هفته را به پرویز تناولی و برگزاری این نمایشگاه می پردازیم...پرویز تناولی در نشست خبری برگزار شده بیان می کند که: این نمایشگاه یکی از رویاهای 50 سال اخیر من است. شیر ریشه عمیقی در فرهنگ ما دارد در این 50 سال هیچگاه از مطالعه کردن و تحقیق کردن در این زمینه باز نایستادم و هر جا که رفتم به دنبال آن بودهام و در کتابهایم هم آنها را منتشر کردهام ولی هیچ گاه پیش نیامده بود که تمام آثاری که در این زمینه خلق و یا جمعآوری کردهام را به صورت یک جا در معرض دید عموم قرار دهم. دو سال پیش تصمیم بر این شد که این نمایشگاه را برگزار کنم و به نقش شیر در فرهنگ ایران تاکید کنیم. نمونههای بسیاری از این شیرها را در تاریخ و فرهنگ ایران سراغ داریم. در این زمینه آثاری از 5 هزار سال پیش در موزه ملی وجود دارد. همچنین شمایلهای حضرت علی (ع) و شیرهای در پردهی حسینیهها کنار شمایل حسنین از این دست آثار به شمار میآیند و این حیف بود که از نظر جوانان ما دور بماند. خود من هر کاری که از ابتدای حرفهی کاریم انجام دادهام، همه از منابع داخل ایران وام گرفتهام و هیچ کدام خارجی نبوده است. این کشور آنقدر غنی است که من هرچه در فرهنگ آن پیشتر رفتهام بازهم در سطح هستم.
دو نماد در فرهنگ ایران جاودانه است: یکی شیر و دیگری سرو است که این سرو همان سرو سهی است که در ایران باستان وجود داشته. این دو نماد از ابتدا تا همین امروز به موجودیت فرهنگی خود ادامه داده است و من هیچ فرهنگی در دنیا نمیشناسم که نمادهایش آنقدر جاودان و مستمر باشد. این در نوع خودش در دنیا منحصر به فرد است.
وی افزود: در ایران دو نوع هنرمند داشتهایم. اول هنرمند درباری نظیر اشخاصی که شاهنامهها و قرآنهای خطی را نوشتهاند و دوم هنرمند عامی یا مردمی. به این دستهی دوم از هنرمندان خیلی کم توجه شده است. من از آغاز زندگیام به دنبال هنرهای عامیانه بودم که به نام هنر سقاخانهای شهرت یافته است. من اول هنر خلق میکنم. پژوهش هنری حرفه اصلی من نیست. من اگر هم در زمینههایی که علاقه داشتم پژوهشی انجام دادهام به خاطر این بوده که مجبور بودهام. من در پروسه خلق آثار هنری است که پژوهش میکنم. من ابتدا شیر میسازم و بعد روی شیرها پژوهش میکنم.
آثار خود من در این نمایشگاه 150 قطعه است. قدیمیترین کار من در زمینه شیرها به سال 1340 و 1341 برمیگردد. من در این سالهای نخستین خیلی شیر ساختم که همه فروش رفتند و من تنها عکس اینها را داشتم و از همین عکسهایم در این نمایشگاه استفاده کردم. ما ابتدا از کل آثاری که در این زمینه وجود داشت لیستی تهیه کردیم و با آقای دکتر پرتیس (ایران شناس ایران باستان در موزه بریتانیا) مشورت کردیم. در دوره اسلامی هم خانم دکتر سوسن بابایی کمک کار ما بودند. آشنایی من با شیرها به زمان کودکیام بر میگردد. در تعزیهها و تکیهها همیشه آدمهایی بودند که در لباس شیر میرفتند و برای شهدای عاشورا سوگواری میکردند. پرچم تکیهها همیشه از شیر بوده است. مردم عامی هم خیلی برای شیر احترام قائل بودند. در شمایلهای امام علی همیشه یک شیری وجود دارد. آثار من در این زمینه در گذر زمان بسیار تغییر پیدا کرده است. شیرهای من به مرور بزرگتر شدند و بزرگترین شیر من مربوط به سال گذشته است. این مجسمه سه تُن و در ابعاد سه متر در دو متر و عرض یک متر است. من در 20 سال گذشته تنها فردی بودهام که بیشترین تعداد شیر را ساخته است. بسیاری از این آثار برای اولین بار در این نمایشگاه به نمایش درمیآید. از مجموعهداران خصوصی 40 اثر قرض کردهایم و از مجموعهداران خارجی هم برای برپایی این نمایشگاه آثاری به امانت گرفته شده است. از موزه ملی ما درخواست 120 اثر کردهایم که تاکنون 27 قطعه را بیشتر به ما ندادند و امیدواریم بقیه را هم به ما تحویل بدهند.
این نمایشگاه از 11 تیرماه به مدت 2 ماه در موزه هنرهای معاصر برپاست. در این نمایشگاه 147 اثر از آثار استاد پرویز تناولی شامل 51 تابلوی نقاشی، 21 تخته فرش، 6 مجسمه فلزی، 60 مجسمه سرامیک و 9 عدد جواهرات؛ 150 اثر از کلکسیون شخصی استاد که در طی سالها جمعآوری کردهاند و شامل فرش، قفل، سنگ وزنه، شیر آب، سکه، شیر سنگی و پوسترهای مذهبی است که در مجموع این دو بخش شامل 300 اثر میشود. همچنین 63 اثر از موزهها و مجموعههای خصوصی به امانت گرفته شده شامل 27 اثر از موزه ملی، 5 اثر از موزه هنرهای معاصر (شاهنامه)، 10 اثر از موزه رضا عباسی، سه اثر از موزه نقاشی پشت شیشه و 14 اثر از آقای ملک مدنی که در مجموع 363 اثر در این نمایشگاه شرکت داده شده است.
تحریریه معماری آرل
منابع: ilna
honaronline
Arel
مطالب مشابه
X
همراه معماری آرل باشید