پنج شنبه های سینما و معماری: برنده طراحی صحنه و جلوه های ویژه اسکار 2017

تحریریه معماری آرل

لالالند و کتاب جنگل در صدر برترین طراحی های حقیقی و مجازی سال 2017.
 طراحی صحنه و جلوه های ویژه دو مقوله است که به نسبت دیگر نامزدهای اسکار مانند: بهترین هنرپیشه مرد یا زن و حتی بهترین فیلم سال از اهمیت کمتری برخوردار می باشد. اما زمانی که صحبت از بهترین ها می شود نمی توان این دو مورد را کم اهمیت جلوه داد. بخصوص جلوه های ویژه که چندین سال است برای آن جایزه در نظر گرفته شده است. بنا به سنت سالانه، سایت معماری آرل به معرفی بهترین طراحی صحنه و بهترین جلوه ویژه اسکار پرداخته است. در ادامه می توانید خلاصه ای از کارهای این دو تیم طراحی را مطالعه نمایید.

طراحی صحنه های فیلم لالالند (Lalaland) توسط دیوید واسکو و سندی رینولدز واسکو صورت گرفته است. این دو نفر زن و شوهری هستند که با هم کار می کنند و چند پروژه را در کارنامه خود دارند. بیل را بکش، ارازل بی آبرو و قصه های عامه پسند از مهم ترین پروژه هایی است که این دو نفر با کوئنتین تارانتینو انجام داده اند. فیلم لالالند اولین پروژه ای است که این دو نفر با دیمین شزل کارگردان این اثر انجام داده که منجر به برنده شدن اسکار برای این دو نفر بود.

دیوید و سندی واسکو در فیلم لالالند چالش عظیمی برای به تصویر کشیدن سیک موسیقی جَز (jazz music) در قالب تصویر داشته اند. این فیلم پر است از صحنه های آواز، رقص و موزیک. فیلمی که قرار بوده سبک خاص و دوست داشتنی جَز را به نمایش بگذارد. اکثر صحنه های فیلم در مکان های باز و آزاد صورت گرفته و طراحان با ایجاد یک نمیکت یا طاق قوسی ساده رنگ و لعاب دهه  میلادی را به فیلم منتقل کرده اند. با وجود اینکه زمان فیلم زیاد به گذشته بازنگشته، اما توانسته حس و حال گذشته را به شما منتقل کند. بیشتر تکنیک کار این دو نفر به کارگیری از رنگ های تند و پرتحرک بوده که در فضا، لباس و حتی ماشین ها هم به چشم می خورد. 
در ادامه تصاویری از فیلم لالالند را مشاهده می نمایید.

شاید انتخاب این فیلم به عنوان برترین جلوه های بصری و گرافیکی عنوان کننده این موضوع باشد که مهم نیست فیلم شما ماه ها قبل از فصل جوایز به اکران درآمده باشد. با وجود رقیب قدرتمندی مثل دکتر استرنج کتاب جنگل نشان داد که زحمت یک تیم طراحی خوب بدون پاداش نمی ماند. رابرت لگاتو، دن لمون و آدام والدز گروه طراحی جلوه های بصری این فیلم زیبا را تشکیل داده اند.

میزان جزئیات در جلوه های بصری به حدی است نمی توان در کلام خلاصه کرد. هماهنگی بین فضا و کاراکترهای داستان بی نظیر است. با وجود اینکه همه شخصیت ها به غیر از یک نفر جیوان هستند، اما ایجاد مجزای هر کدام با ویژگی حرکت و فیزیک بدن آن موجود کاری بسیار سخت می باشد. به همه اینها محیط زیبا و جذاب  جنگل های استوایی را اضافه کنید.شاید سکانس معبد میمونها از شاهکارهای سینما امروزی به شمار برود.





تحریریه معماری آرل