شنبه های طراحی صنعتی: لویجی کولانی (Luigi Colani)

کولانی طراح صنعتی قرن بیستم گفت: فرهنگ غنی ایران سرشار از ساخته های هنری دستی می باشد که در هیچ کجای دنیا یافت نمی شود. من حاضرم شش ماه سال را در ایران گذرانده و ایران را در کنار چین به بزرگترین مرکز طراحی دنیا تبدیل کنم. 

وی در جریان سفر خود به ایران و حضور در هفتمین دوره کنفرانس دکو 2014؛ در نشست خود با طراحان و هنرمندان ایرانی با اشاره به فرهنگ ایرانی گفت: ایران کشوری عجیب با فرهنگ قدیمی و مردم بسیار خونگرم می باشد که من به آن علاقه زیادی دارم؛ چرا که ایران تنها کشوری است که تحت سلطه و قوانین آمریکایی نیست. به همین دلیل من به مردم ایران افتخار می کنم. در واقع از نظر من دنیا دو قسمت دارد: کشورهای علاقمند به صلح و کشورهای تاریک و سیاه، که بی شک ایران در بخش صلح طلب قرار گرفته است.

وی در ادامه افزود: امروزه همه کشورها تحت تاثیر قانون روسیه، اروپا و آمریکا قرار دارند. ایران تنها کشوری است که می تواند معنای آزادی و زیرسلطه نرفتن را به همه کشورهای تابعه قدرت های برتر نشان دهد. من 20 سال گذشته را در چین زندگی کردم تا این کشور را بالا در مسیر پیشرفت قرار دهم؛ نتیجه این بود که صنعت چین ماه گذشته آمریکا را شکست داد. من بخش کوچکی از این پیروزی بودم.

کولانی با اشاره به علاقمندی خود برای همکاری با ایرانی ها تصریح کرد: من از این پس قرارداد خود را با چین تغییر داده و هر سال شش ماه را در چین می گذرانم. حاضرم شش ماه دیگر سال را در ایران بگذرانم تا به ایرانی ها کمک کنم طراحی کولانی را در ایران گسترش داده و به جمع بهترین طراحی ها در دنیا بپیوندیم.

وی با انتقاد از تکنولوژی گفت: تکنولوژی مردم را تنبل می کند و مانع فکر کردن می شود. زمانی که مردم از تکولوژی بهره می برند دیگر مغزشان فعالیتی نمی کند. ما باید تلاش کنیم ایران را به یک مرکز بزرگ طراحی تبدیل کنیم. من علاقمندم با دانشجویان ایرانی کار کنم و اصول طراحی را به آنها نشان دهم.

وی افزود: من معتقدم طراحی های امروز کوچکترین ارزشی نداشته و فقط برند یک شرکت روی آنها دیده می شود. ماشین ها هیچ شخصیتی ندارند. در حالی که یک طراحی باید در درجه اول شخصیت داشته باشد. ایران با تاریخ بسیار ارزشمند خود شرایط بسیار خوبی برای طراحی با شخصیت و هویت ایرانی دارد.

کولانی همچنین به تکنیک الهام خود از طبیعت اشاره کرده و گفت: من به طبیعت نگاه می کنم. طبیعت یک دانشگاه است و من می خواهم کمی چاشنی ایران را به آن اضافه می کنم. من علاقه ای به ماندن در اروپا نداشت ...