رنسانس، تولدی مجدد

نویسنده : تحریریه معماری آرل

تاریخ : چهارشنبه , ۱۳۹۵/۰۵/۱۳ ۰۸:۴۵

گردآورنده: پروانه شاه سوار

تفکر قرون وسطایی اعتقادی به روابط اتفاقی نداشت و تمامی وقایع را متاثر از قدرت های فوق بشری می دانست و سوال هایی در پی یافتن دلایل را ناشی از ضعف یا عدم ایمان او می پنداشت و بر این باور بود که معجزه می تواند اتفاق بیفتد و حقیقت ممکن است روشن شود اما فقدان دانش در رابطه با اکثر واقعیت های اولیه و اساسی کاملا محسوس بود. همان طور که زمین را کروی نمی دانستند چرا که آن را مسطح و تخت می دیدند و در صورتی که کشتی ها از ساحل بسیار دور می شدند یا بر نمی گشتند عامه مردم گمان می کردند کشتی از لبه زمین سقوط کرده است. گسترش مکتب انسان گرایی و یا همان اومانیسم این ایده را ترویج کردکه انسان می تواند ماهیت هر واقعیت بدیعی را زیر سوال ببرد و حتی می توان بدن انسان را به منظور شناخت آناتومی و حتی نحوه عملکرد آن مطالعه کرد. آزمایش برای یافتن علت و معلول و توصیف دقیق آن، پایه و مبنای تمام علوم مدرن است که به واسطه توسعه صنعت چاپ، حقایق بسیاری را در دوران رنسانس برای بشر روشن ساخت.
علاقه به تاریخ دوران رونسانس
رنسانس علاوه بر کنجکاوی علمی، در پی هویت تاریخی بشر به عنوان بارزترین وجه خود بود. همان طور که از معنی لغوی آن بر می آید، تولدی مجدد بود که خرد و مهارت فراموش شده دوران باستان را بازآفرینی می کرد. جریان انسان گرایی در روم یونان باستان مکتب غالب آن روزگار بود. اشخاص شهیری از جمله ارشمیدوس، افلاطون و اقلیدس آثار مکتوبی در زمینه های فلسفه، ریاضیات، شعر و نمایسنامه از خود بر جای گذاشته اند. و در دوران رنسانس الهام بخش ایده های فراوانی شدند و مقالات ویتروویوس، معمار رومی، و خرابه های رومی منبعی غنی برای هنر معماری شد.
شاید بتوان این بازگشت به گذشته و محرک بودن آن در این جریان را نوعی پارادوکس در تفکر مدرن دانست. اما این تمایل به تاریخ در رنسانس را نباید نوعی پسرفت محسوب کرد بلکه باید آن را نوعی کنجکاوی در دانش گذشتگان به شمار آورد که هدفش استفاده از پیشرفت ها و موفقیت های آنها به عنوان سنگ بنای آینده ای پیشرفته بود. المان های باستانی را می توان در بسیاری از آثار دوران رنسانس یافت. البته این به معنای بازآفرینی آثار امپراتوری روم نبود و بر خلاف جریان های التقاطی و احیاگری در پی تقلید و کپی برداری نیز نبود. ساختمان ها، نقاشی ها و مجسمه های این دوران موید این نکته اند و تنها از مفاهیم دوران باستان اقتباس شده اند.

تحریریه معماری آرل
گردآورنده: پروانه شاه سوار
منبع: مجله معماری داخلی