طراحی مترو بینظیر بیلبائو توسط نورمن فاستر

اولین طرح برای احداث مترو در شهر بیلبائو در سال 1920 شکل گرفت، اما مشکلات مالی و جنگ داخلی اسپانیا مانع تحقق آن شد. در سال 1987، برای طراحی و ساخت هشت ایستگاه از خط یک این شبکه مسابقه ای برگزار شد که شرکت نورمن فاستر و همکاران برنده ی آن شدند. با توجه به موقعیت شهری بیلبائو، محاسبه این نکات ضرووری بود.

1) ساخت ایستگاه ها در نزدیک ترین نقطه ممکن به سطح زمین تا دسترسی سریع، مستقیم و بدون پیچیدگی به سکوها آسان باشد.
2) اختصاص فضای وسیع داخلی به هر ایستگاه
3) حضور بارز ایستگاه ها و ورودی های آن ها در سطح شهر
4) استفاده ی حداکثر از نور طبیعی.

بی تردید، شاخص ترین بخش این ایستگاه ها، وروددی های آن ها روی بر زمین اند. این تونل ها، که از شیشه و فلز ساخته شده اند و مسافران را به وسیله ی پله برقی به درون می برند، در نگاه اول به کرم هایی شبیه اند که از زمین بیرون آمده اند. این ارجاع سریع به قطار زیرزمینی موجب شده ورودی ها، که اهالی بیلبائو آن ها را فاستریوس نام گذاشته اند به نماد متروی شهر بدل شوند. فاستر در وبسایت خود نوشته است که: "این سازه های موجدار شیشه ای فقط به بیلبائو تعلق دارند". ترکیب شیشه و فلز در این سازه ها علاوه بر جلب توجه عابران، نور طبیعی را نیز به درون حفره های غار مانند سرازیر می کند. 



فاستر و همکاران در سال 1988، جایزه برنل برای معماری راه آهن را به خاطر ساخت این هشت ایستگاه و به طور خاص ایستگاه ساریکو، دریافت کردند.










































تحریریه معماری آرل
گردآورنده: پروانه شاه سوار
منبع: مجله معمار