معماری جهان: ژاپن در گذر زمان، قسمت چهارم، ، دوره ی Kamakura و Muromachi

مترجم: نیلوفر محتاط

در دوره ی (Kamakura (1333-1185 و دوره ی (Muromachi (1573-1336، معماری ژاپن از نظر تکنولوژی ساخت پیشرفت های زیادی داشت. در نتیجه ی این پیشرفت ها معماری ژاپن به تدریج به سبکی مستقل از معماری چین تبدیل شد. این پیشرفت های سازه ای به دلیل شرایط خاص کشور ژاپن بود. همانطور که می دانید ژاپن کشوری لرزه خیز، در تابستان گرم و دارای میزان بالای بارندگی است به همین دلیل با گذر زمان معماری آن خود را به تدریج با شرایط آب و هوایی وفق داد.
Kamakura در واقع نام دوره ای است که در آن حکومت امپراطوری ژاپن به دولتی فدرال تغییر کرد. در بین سال های 1180 تا 1185 جنگی بر سر تاج و تخت در کشور ژاپن به وقوع پیوست. در نتیجه ی این جنگ، بسیاری از بناهای قدیمی در دو شهر نارا و کیوتو آسیب دیدند. البته در دوره ی Kamakura بسیاری از این بناها بازسازی شد.
به دلیل حکومت نظامی که در این دوران بر کشور حاکم بود، معماری ساختمان ها در این دوره منظم تر و ساده تر است و دارای رویکردی دفاعی است. به همین دلیل دور ساختمان ها خندق و مانع قرار داده می شد و برخلاف سبک Heian در این دوران احجام ساختمان ها پراکنده طراحی نمی شد و سعی می شد تمام فضاها در زیر یک سقف طراحی شوند. در این دوران سبک buke-zukuri جای سبک shinden-zukuri که در قسمت قبل توضیحاتی در مورد آن داده شد را گرفت. در سبک buke-zukuri ساختمان ها ساده تر و عملکردی تر طراحی شدند و این سبک به خانه هایی اختصاص می یابد که خانواده های نظامی در آن سکونت می کردند. به دلیل اینکه خانواده های نظامی همواره در معرض خطر حمله بودند. سربازان خود را در خانه ی خود سکونت می دادند به همین دلیل خانه هایی که با این سبک ساخته می شدند اغلب در حیاطشان یک برج نگهبانی داشتند و فانوسهایی نیز در نقاط مختلف حیاطشان قرار داده می شد. بر خلاف سبک shinden، در سبک buke بیشتر به عملکرد توجه می شد تا تزئینات صرف و زیبایی هنری.

برج نگهبانی خانه ها در سبک Buke-zukuri

در سال 1933، حکومت Kamakura سقوط کرد و دوران Muromachi آغاز شد. در این دوران نوعی رقابت و چشم و هم چشمی در طبقات بالاتر جامعه ایجاد شد که نتیجه ی آن شیوه ی زندگی لوکس و اشرافی بود. در نتیجه ساختمان ها در این دوره به صورت لوکس و اشرافی طراحی شدند و سبک ساده ی buke- zukuri به تدریج به سبک shinden- zukuri اولیه متمایل شد. معماری این دوره کاملاً خود نما بود. معبد Kinkaku-ji مثال خوبی برای این دوران است.

معبد Kinkaku-ji

Sanjusangen-do معبد (1266)

در این ساختمان تزئینات چوبی نفیس و طلاکاری به وفور استفاده شده است. برای کنترل جاه طلبی ها و زیاده خواهی های طبقه ی اشراف، روحانیون مکتب ذن در این دوره مراسم چای خوری را معرفی کردند. این مراسم بر معماری تأثیر گذاشت و بناهای مخصوصی برای برگزاری این مراسم به تدریج طراحی شد که دارای معماری، مصالح و جزئیات ساده ای هستند. سبک ساده ی چای خانه ها در این دوران بر معماری ساختمان های مسکونی تأثیر گذاشت و از آن پس خانه های مسکونی ساده تر، با تیر و ستون های ظریف و باریک طراحی شدند. به تدریج استفاده از پارتیشنهای کشویی در داخل و دیوارهای خارجی کشویی رواج یافت. کفپوش های تاتامی ابتدا در دوران Kamakura رواج یافتند و در این دوران ابعاد آن ها به صورتی استاندارد درآمد. در طراحی باغ بر اساس اصول مکتب ذن، به جای آب از شن و ماسه استفاده شد به این ترتیب سبکی از باغ با نام "باغ خشک" پدید آمد. باغ Ryōan-ji مثال خوبی در این رابطه است.

باغ Ryōan-ji

باغ Tenuji

معبد اوزانجی (1320)

پاگودای Negoroji

منبع: ویکی پدیا
تحریریه ی معماری آرل