هر جامعه ای با هر سیستمی که اداره می شود و هر نوع ایدئولوژی که بر آن حاکم باشد، دارای اهداف و آرمان های خاص خود است و به این ترتیب، فرهنگ آن مجموع تمام توانائی ها و وسائلی است که در خدمت این اهداف قرار می گیرد و وظیفه اش نمایش این ایده های ذهنی است. در فرایند این استحاله، هنر و معماری نقشی اساسی به عهده دارند. هر بنائی به عنوان جزئی از فرهنگ معماری، یک اندیشه ذهنی را از طریق فرم ظاهری خود عینیت می بخشد و نمودی خواهد بود برای سنجش این فرهنگ و به عبارت دیگر هر بنا، یک شاهد فرهنگی است، چه به مفهوم خوب و چه به مفهوم بد آن.
ایدئولوژی در خود، ساز و کار تبدیل و دگرگونی را می آفریند و همواره چنان عمل می کند که بتواند همه چیز را به طور کامل طبیعی جلوه دهد، اما هنگامی که در یک اثر هنری و معمارانه به کار می رود، تمامی تناقض های درونی اش آشکار می گردد. معماری به ما، امکان آن را می دهد که ایدئولوژی را ببینیم و مناسبات متقابل معماری و ایدئولوژی را مورد نقد قرار دهیم. معماری صرفا یک بیانگر ساده ایدئولوژی نیست و در جایگاهی میان دانش و ایدئولوژی قرار دارد و اگر بتواند از آن فاصله بگیرد، قادر به حفظ جایگاه علمی خود خواهد بود. هنر معماری نظمی معنوی است که در ساختمان ها تجسم یافته و با ایدئولوژی که معمولا بیان واژگونه ای از واقعیت است، همواره دچار چالش و تضاد است. با تغییر نسبت بین ایدئولوژی، دانش و هنر، سبک نیز تغییر می کند و تعادلی میان خواسته های فردی و خواسته های اجتماعی پدید می آورد. هر سبک جدید به مرور از دل سبک های پیشین زاده می شود، دلیل این دگرگونی می تواند، تغییر تکنیک های ساختمانی، مواد و مصالح، دانش فکری و سرانجام جهان بینی باشد که معماران را مجبور می کند تا فرم های جدید بیافرینند. در قرن نوزدهم با وقوع انقلاب صنعتی و ورود فنون جدید به حوزه معماری، تفکر عقلانی آن چنان توسعه یافت که عرصه را برای سایر رویکردها تنگ کرد، سال های دهه 1920، تحت تاثیر امتیازات فنی و کیفیت های فوق العاده زیباشناختی در صنایع، معماران در رقابتی شدید، طرح هایی فراتر از جوابگوئی به احتیاجات علمی ارائه دادند و سرانجام، دهه 1960 با پشت کردن به تکنیک مطلق و تبری از فن زدگی، شاهد نا آرامی هایی است که نه تنها به ایجاد جنبش های سیاسی – اجتماعی منجر شد، بلکه موجی نیز علیه عقل گرایی و مخالفت با بی توجهی به احساسات بوجود آمد. نتیجه منطقی آن، مخالفت ها علیه سیستم ارزشیابی ایدئولوژیک موجود و تغییر جهت کلی در معماری بود.
در هفتاد و ششمین گفتمان هنر و معماری پیرامون معماری و ایدئولوژی، خانم ها دکتر گیتی اعتماد و مهندس ساناز افتخارزاده و آقایان دکتر داریوش زمانی و مهندس کورش دیباج طباطبایی حضور دارند که با نمایش فیلم همراه است.
زمان: چهارشنبه 11 بهمن ماه 1391 ساعت 16 الی 19
مکان: موزه هنرهای دینی امام علی (ع) – خیابان ولیعصر – چهارراه نیایش – بلوار اسفندیار – شماره 35
مطالب مشابه
مهلت شرکت در مسابقه معماری میرمیران تمدید شد
فراخوان دومین مسابقه عکس، خانه روستایی
اختتامیه کارگاه معماری PLAY TEHRAN برگزار می شود
فراخوان مسابقه طراحی بنای یادبود و مجموعه علمی، فرهنگی پروفسور حسابی
اعلام راه یافتگان به مرحله نیمه نهایی جایزه معمار ۹۸
فراخوان مسابقه طراحی مبلمان خانگی و اداری
همراه معماری آرل باشید
