مترو استکهلم

نویسنده : تحریریه معماری آرل

تاریخ : چهارشنبه , ۱۳۹۳/۰۴/۲۵ ۱۲:۱۷

برنامه احداث شبکه متروی استکهلم در سال 1941 قطعی شد (استکهلم در ان زمان فقط 600هزار نفر جمعیت داشت).مقدمات کار از سال 1945 آغاز و اولین خط در همان سال افتتاح شد.امروزه در هفته 700 هزار نفر مسافر از متروی استکهلم استفاده می کنند.این شبکه 100 ایستگاه دارد که 47 ایستگاه زیر زمین و 53 ایستگاه روی زمین واقع اند.هفت خط در سه گروه سبز، قرمز و ابی مسافران را جابجا می کنند.خط سبز، که ایستگاه مرکزی را به منطقه قدیمی شهر متصل می کنند، در سال 1957افتتاح شد و خط قرمز، که از شمال شرق به جنوب غرب میرود در سال 1964 وخط ابی،که شمال غرب را به مرکز شهر متصل می کند،در سال 1957 افتتاح شد.

شاخص ترین بخش این شبکه،ایستگاه های آن هستند که به طولانی ترین موزه هنر در جهان معروف اند.70 ایستگاه از مجموع 100 ایستگاه استکهلم و 108 کیلومتر از تونل های مترو به اثار متنوع صدها هنرمند اختصاص یافته است.شبکه متروی استکهلم امروز موزه ای است از مجسمه،نقاشی،نقاشی دیواری و گرافیتی وحتی اثاری به سبک مدرن (هنر چیدمان و هنر مفهومی).فضاهای داخلی وسیع،اثاری متنوع در مقیاس های متفاوت تاثیر انها بر محیط ایستگاه ها،به خلق فضای بی نظیری انجامیده که انتظار برای رسیدن قطار را به تجربه ای یگانه تبدیل می کند.

طراحی این ایستگاه ها بخشی از برنامه ای در سوئد است که هدف ان اوردن هنر به سطح شهر و به میان مردم است.متروی استکهلم نه فقط فرصتی برای خودنمایی این شهر،که فرصتی است برای هنرمندان محلی و دیگر هنرمندانی که به این شهر سفر می کنند،تا با نمایش اثارشان در این فضاهای منحصربه فرد،انها را در معرض دید و قضاوت انبوه مسافران قرار دهند.

ایستگاه های مترو در استکهلم به خاطر معماری غیرمعمولشان هم معروف اند؛ایستگاه هایی که به خصوص در خط ابی در دل زمین حفر شده اند و به غارهای سنگی عظیم می مانند.در این ایستگاه به جز فضاهایی برای جاگزاری ریل ها،ساخت پله برقی و اسانسور،قسمت هایی مربوط به فروش بلیت،واحدهای فنی و دیگر فضاهای ضروری برای یک ایستگاه مترو،مابقی بخش ها با همان بافت زمخت و نمای صخره ای به حال خود رها شده اند.

معروف ترین و بزرگ ترین ایستگاه متروی استکهلم،ایستگاه تی سنترالن با طراحی الوف اولتوت است.این ایستگاه،که از نظر موقعیت از اصلی ترین ایستگاه ها محسوب می شود،غار سنگی عظیمی که ویژگی های زمین شناسی و بستر صخره ای شهر استکهلم را به نمایش می گذارد.بر خی از نقوش زیبایی که بر دیوارها وسقف ان تصویر شده،در نظر اول به اثار انسان غارنشین شبیه است.از مهمترین ویژگی های معماری این ایستگاه،ساخت و برپایی فضاهای داخلی بدون استفاده از ستون است که امکان دیدی گسترده و بدون مانع را فراهم اورده.این ویژگی،در کنار نورپردازی فوق العاده،به خلق فضایی وهم الود وچنان تاثیرگذار انجامیده که شاید در جهان بی نظیر باشد.